Krańcowy element aerodynamiki samolotu
Do tej pory większość badań fizyki przepływu skupiało się na skrzydle i jego interakcji z kadłubem (korpusem) samolotu. Zrozumienie przepływu powietrza wokół kadłuba/usterzenia ogonowego było ograniczone, choć miało decydujące znaczenie dla właściwej konstrukcji statków powietrznych. Projekt "Badanie przepływu powietrza wokół tylnej części kadłuba i ustrzenia ogonowego" (REMFI) podjęto w celu wypełniania tej luki w wiedzy poprzez precyzyjne symulacje obliczeniowe poświęcone zjawisku przepływu powietrza wokół ogona w oparciu o obliczeniową dynamikę płynów (CFD) oraz szczegółowe badania eksperymentalne w tunelach aerodynamicznych. W związku z tym, badacze w pierwszej kolejności skupili się na lepszym zrozumieniu fizyki przepływu powietrza wokół ogona w celu przeprowadzenia symulacji i opracowania eksperymentalnego modelu. Następnie zbadali różne możliwości montażu usterzenia ogonowego oraz tylnej części kadłuba, do której jest ono mocowane. Badacze przeprowadzili następnie przełomowe rozległe pomiary samolotu w tunelach aerodynamicznych European Transonic Wind Tunnel (ETW) i Aircraft Research Association (ARA). W pierwszym z wymienionych tuneli aerodynamicznych można było przeprowadzić testy z większą siłą; miały one decydujące znaczenie dla zrozumienia działania statecznika poziomego oraz sprawdzenia metod CFD wykorzystanych do prognoz przepływów. Drugi z wymienionych tuneli aerodynamicznych zapewnił łatwy dostęp do komory testowej, dzięki któremu można było wykorzystać go do testów wymagających czasochłonnych zmian modelu. W obu tunelach skorzystano z tych samych modeli, aby uniknąć podwojonych kosztów oraz aby zapewnić zgodność danych. Na koniec zbadano nowatorskie rozwiązania z zakresu aerodynamicznych konstrukcji łączących oprofilowanie dolnej części skrzydeł z konwencjonalną oceną przedniej/tylnej części kadłuba i elementów usterzenia ogonowego. Podsumowując, projekt REMFI znacząco przyczynił się do zgromadzenia ważnej wiedzy i zrozumienia fizyki przepływu powietrza wokół ogona samolotu poprzez symulacje obliczeniowe oraz eksperymentalne testy w tunelach aerodynamicznych. Wyniki projektu powinny pozytywnie wpłynąć na przyszłą konstrukcję samolotów, pozwalając uzyskać lepsze wyniki. Bardziej aerodynamiczne samoloty i wydajniejsze loty oznaczają mniejsze zużycie paliwa, co przekłada się nie tylko na korzyści finansowe, ale także na konkurencyjność, a także na mniejszy wpływ wywierany na środowisko.
