Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

Serotonin and GABA-B receptors in anxiety : from developmental risk factors to treatment

Article Category

Article available in the following languages:

Jak daleko wstecz możemy prześledzić napad lękowy?

Prowadzone są badania na temat czynników wyzwalających i kontrolujących lęk. Liczy się, że to ostatecznie doprowadzi do stworzenia nowych leków przeciw tego typu przykrym zaburzeniom.

Zdrowie icon Zdrowie

Zaburzenia lękowe mogą być powodowane przez szereg czynników, wliczając doświadczenia życiowe i cechy psychiczne. Badania pokazują, że istnieje związek pomiędzy tego typu zaburzeniami a określonymi częściami mózgu. Pewne neuroprzekaźniki – kwas gamma-aminomasłowy (GABA) i układy serotoninowe – odgrywają zasadniczą rolę w kontrolowaniu stanów lękowych. Jednakże wyniki ostatnich badań dotyczących tych dwóch przekaźników drastycznie zmieniły przyjęte opinie na temat podstawy ich działania. W ramach projektu finansowanego ze środków UE "Rola serotoniny i receptorów GABA-B w stanach lękowych: od czynników rozwojowych do leczenia" (Devnax) prowadzone są działania w oparciu o nowo uzyskane dane. Celem jest zbadanie podstawy molekularnej zaburzeń lękowych oraz tego, jak zakłócenia we wczesnych latach życia przygotowują mózg do zmiany emocjonalności w dorosłym życiu. Projekt skupia partnerów z siedmiu laboratoriów z sześciu krajów. Jednym z głównych zadań konsorcjum będzie stworzenie narzędzi genetycznych, które mogą "włączać" i "wyłączać" funkcje receptora GABA w określonych częściach mózgu. Badacze pracują nad określonymi szczepami myszy, by móc badać, identyfikować i charakteryzować zmiany w komórkach mózgowych, które powodują lęk. Ważnym elementem badania jest zapoznanie się z okresem krytycznym dla interakcji między serotoniną a opieką macierzyńską w zakresie lęku. Badanie po zakończeniu dostarczy nowych informacji na temat podstaw neurobiologicznych zaburzenia oraz stworzy nowe możliwości terapeutyczne w leczeniu zaburzeń lękowych. Będzie to obejmowało identyfikację okresów krytycznych w rozwoju poczucia lęku w komórkach mózgowych, wyjaśnienie interakcji gen/środowisko oraz tworzenie środków biochemicznych o działaniu przeciwlękowym.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania