Terapia kumarynowa — optymalizacja dawek i bezpieczeństwa pacjentów
Terapia kumarynowa jest stosowana w leczeniu zakrzepicy. Aby wyeliminować potencjalne zagrożenia związane z leczeniem witaminą K oraz zmniejszyć liczbę przypadków hospitalizacji i zgonów wywołanych krwawieniem, powstał finansowany ze środków UE projekt 'A pharmacogenomic approach to coumarin-anticoagulant therapy' (EU-PACT). Prowadzone działania koncentrowały się na optymalizacji I indywidualizacji terapii antykoagulacyjnej w oparciu o genotypowanie I charakterystykę pacjenta. Uczestnicy projektu EU-PACT przeprowadzili randomizowane badanie kliniczne w sześciu krajach I przetestowali trzy rodzaje leków kumarynowych: warfarin, phenprocoumon I acenocoumarol. Opracowano I przetestowano algorytmy do dawkowania kumaryny z genotypowaniem I bez niego. Przetestowano także test w punkcie leczenia (POCT) dotyczący genotypowania CYP2C9 I VKORC1 dla tego protokołu badawczego, aby ocenić odporność lub podatność pacjentów na kumaryny. Wśród badanych czynników znalazł się międzynarodowy współczynnik znormalizowany (INR), wpływ jednoczesnego stosowania statyn I esomeprazolu, skuteczność genotypowania przed przepisaniem terapii, bezpieczeństwo oraz opłacalność. Testy INR są powszechnie stosowane przez klinicystów do szacowania czasu potrzebnego do osiągnięcia docelowego zakresu leczniczego (TTR) oraz określenia optymalnych dawek leków. W badaniu ustalono, że polimorfizmy w genach CYP2C9 I VKORC1 mogą znacząco zwiększać ryzyko wystąpienia niedostatecznej lub nadmiernej antykoagulacji w przypadku stosowania leków acenocoumarol lub phenprocoumon. Niższą dawkę acenocoumarolu zalecono pacjentom przyjmującym jednocześnie statyny, takie jak atorvastatin czy simvastatin. Ustalono, że zażywający eesomeprazol wymagają stosowania niższych dawek phenprocoumonu. Plan analizy statystycznej umożliwiający ocenę opłacalności stosowania farmakogenetyki w określaniu dawek kumaryny oczekuje na zatwierdzenie przez Komisję ds. Monitorowania Bezpieczeństwa Leków (DSMB). Analiza danych powinna pozwolić ustalić, czy włączenie danych genetycznych do algorytmu dawkowania kumaryny zwiększy bezpieczeństwo pacjentów. Projekt EU-PACT powinien przyczynić się do zmiany sposobu dawkowania kumaryny oraz poprawy jakości opieki pacjentów leczonych przeciwzakrzepowo. Odpowiednie dobranie dawek pozwoli poprawić skuteczność leczenia I ograniczyć koszty związane z częstym monitorowaniem INR. Powszechne zastosowanie tej opartej na genotypowaniu metody dawkowania kumaryny będzie miało duże znaczenie dla europejskiej gospodarki I konkurencyjności nauki.
