Jedna dawka szczepionki zmniejszyła o połowę ilość pasożytów zwierząt hodowlanych
W krajach rozwijających się populacje zwierząt hodowlanych ulegają gwałtownemu zmniejszeniu z powodu chorób. W ramach finansowanego przez UE projektu RECOMBINANT BCG prowadzone są badania w celu opracowania szczepionki skojarzonej, która pozwoli rozwiązać problemy rolników we wspomnianym zakresie. Szczepionka powinna zwalczać gruźlicę bydlęcą, pasożyty powodujące schistosomatozę i fasciolozę. Przez ponad pięć lat konsorcjum sześciu uniwersytetów z Europy Północnej i Ameryki Południowej prowadziło badania nad mikrobiologicznymi, genetycznymi oraz immunologicznymi aspektami problemów badawczych. Zespół pracujący w Brazylii skoncentrował się na opracowaniu szczepionki na schistosomatozę (powodowaną przez pasożyta Schistosoma mansoni). Występuje on w wodzie, a w jego cyklu rozwojowym występują nosiciele pośredni (ślimaki wodne). Schistosoma mansoni (S. mansoni) to jeden z najczęściej występujących pasożytów u bydła i człowieka. Z tego względu, a także z powodu dużych rozmiarów i długiego okresu życia, krowy mogą być głównymi nosicielami dorosłych osobników pasożyta, a także wydłużać okres trwania i zwiększać rozpowszechnienie choroby. Antygen Sm14 (S. mansoni14) okazał się obiecującym składnikiem szczepionki. Szczególnie ważną cechą antygenu Sm14 jest wywoływanie przez niego reakcji immunologicznej na S. mansoni oraz Fasciola hepatica, innego dominującego pasożyta powodującego fasciolozę. Antygen Sm14 został sklonowany, włączony do innego białka, a następnie umieszczony w ścianie komórkowej bakterii powodującej gruźlicę, Mycobacterium bovis BCG. Powstały gen rBCG-Sm14 nie spowodował wytworzenia antyciał Sm 14 u myszy laboratoryjnych. Gryzonie zaczęły jednak wytwarzać więcej interferonu z białych krwinek śledziony, co było objawem odpowiedzi limfocytów T typu 1. Kolejne dowody skuteczności genu rBCG-Sm14 stwierdzono podczas badania myszy zarażonych pasożytem powodującym schistosomatozę, przenoszonym w wodzie. Mysz uodporniła się po podaniu jednej lub co najwyżej dwóch dawek szczepionki, co spowodowało zmniejszenie ilości pasożytów o połowę. Wcześniej taki wynik osiągano dopiero po podaniu trzech dawek czystego antygenu. W programie szczepień jedna dawka szczepionki powinna ograniczyć choroby pasożytnicze u bydła. Stosowanie jednorazowej dawka zwiększa możliwości prowadzenia szczepień, zapewniając odpowiedni poziom bezpieczeństwa tego typu terapii.
