Wysokie i niskie stężenie glukozy we krwi wynikające z diety
Indeks glikemiczny (GI) żywności zawierającej węglowodany określa, jak szybko wywołuje ona wzrost poziomu glukozy we krwi. Dla osób cierpiących na cukrzycę typu II może mieć to kluczowe znaczenie w zwalczaniu niechcianego skoku lub spadku stężenia glukozy we krwi. Zespół naukowców z Centre of Research for Human Nutrition w Lyonie badał wpływ indeksu glikemicznego na inne aspekty ludzkiego metabolizmu. W tym celu zastosowali oni dwa rodzaje diety w dwóch grupach zdrowych osób z nadwagą. W jednej zastąpiono pokarmy bogate w skrobię pożywieniem o niskim indeksie glikemicznym (LGI, low glycaemic index), a w drugiej — o wysokim indeksie glikemicznym (HGI, high glycaemic index). Diety różniły się tylko pod względem indeksu glikemicznego. Inne parametry, takie jak liczba kalorii, poziom białek, węglowodanów czy tłuszczów, były identyczne. Przy śniadaniu pierwszego dnia stosowania diety poziom glukozy był monitorowany po posiłku za pomocą pożywienia znakowanego węglem 13C. Ogólnie, całkowity poziom glukozy pochodzenia egzogennego i endogennego wydawał się być niższy w przypadku herbatników LGI niż po musli HGI. Jednak bardziej szczegółowa analiza całego okresu diety doprowadziła do powstania potencjalnie innego obrazu. Pierwszego i ostatniego dnia po pięciu tygodniach dopasowane grupy zostały przebadane pod kątem szeregu parametrów mających na celu odzwierciedlenie ich metabolizmu glukozy i tłuszczu. Badania obejmowały wagę, glikemiczny, insulinowy i tłuszczowy profil krwi, skład i metabolizm ciała. W przypadku obecności glukozy nie było różnicy między obiema dietami. Indeks glikemiczny pożywienia nie miał wpływu na całkowite, egzogenne ani endogenne wytwarzanie glukozy. Jednak poziom cholesterolu poprawił się w grupie LGI, w której zaobserwowano również zmniejszenie wagi. Ten projekt może służyć za solidną podstawę do dalszych badań mających na celu wyjaśnienie złożonych aspektów metabolizmu glukozy. W przyszłości główny nacisk powinien zostać położony na określenie skutków metabolicznych innych elementów diety.
