Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-24

The organization and cognitive role of the mirror system

Article Category

Article available in the following languages:

Lustrzane obrazy w mózgu poprawiają zdolności motoryczne

Według najnowszych badań mózg uczy się i udoskonala umiejętności ruchowe za pomocą układu neuronów lustrzanych. Europejscy naukowcy badali sposób, w jaki ten układ jest aktywowany u osób biegłych w konkretnej czynności ruchowej.

Jest oczywiste, że niektórzy ludzie lepiej niż inni uczą się umiejętności ruchowych, na przykład kroków tanecznych. Naukowcy odkryli, że może istnieć naukowe wytłumaczenie tego zjawiska. Partnerzy europejskiego projektu MIRROR badali niedawno odkryty układ neuronów lustrzanych. Neuron lustrzany to taki, który jest aktywowany wówczas, gdy zwierzę działa oraz gdy obserwuje to samo działanie w wykonaniu innego zwierzęcia. Co ciekawe, u naczelnych potwierdza się to szczególnie wówczas, gdy dotyczy to zwierząt tego samego gatunku. Partnerzy projektu z Kolegium Uniwersyteckiego w Londynie badali dwie grupy ludzi w celu naświetlenia procesu, w którym uczymy się na podstawie działań innych ludzi. Grupa doświadczalna składała się z ekspertów w jednej z dwóch dziedzin — balecie klasycznym lub capoeirze. Capoeira to wywodząca się z tradycji afrykańskiej i brazylijskiej sztuka walki korzystająca z układów tanecznych. Nie trzeba dodawać, że obie dziedziny wymagają dużej dyscypliny w celu wykonania czynności, które są jasno zdefiniowane i muszą zostać dokładnie skopiowane przez wykonującego. Grupa kontrolna składała się z osób niebędących ekspertami w żadnej z tych dziedzin. Aby uzyskać obraz aktywności mózgu badanych osób, użyto obrazowania rezonansu magnetycznego (MRI) podczas wyświetlania badanym filmów wideo o obu sportach. Rejestrowano aktywność neuronów w czterech obszarach mózgu, łącznie z korą przedruchową oraz bruzdą śródciemieniową. Wszystkie z wybranych obszarów były w różnym stopniu zaangażowane w percepcję zmysłową, kontrolę mięśni i/lub koordynację. Zespół odkrył, że najsilniejsze odpowiedzi w określonych obszarach mózgu miały miejsce, gdy ekspert obserwował ruchy, których wykonywania się nauczył. Gdy eksperci oglądali drugi styl tańca, aktywność mózgu była niższa. Dlatego też wydaje się, że mózg scala obserwowane zachowanie ruchowe i łączy je ze swoim własnym „obrazem” danej czynności. Upraszczając, wydaje się, że mózg pojmuje działania poprzez symulację ruchową. Dalsze badania na podstawie tych wyników mogłyby mieć ważne zastosowania na polu kopiowania zachowań i nauki umiejętności ruchowych. Przykłady mogłyby obejmować zrozumienie świata dzieci autystycznych i rehabilitację pacjentów po udarach.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania