Kwantyfikacja wpływu człowieka na składowanie dwutlenku węgla w oceanach
Stworzymy scenariusze dotyczące eksploatacji zasobów oceanicznych, powiązane ze wspólnymi ścieżkami społeczno-ekonomicznymi, przedstawiające wpływ procesów antropogenicznych na obieg węgla w oceanach.
Richard Sanders, koordynator projektu OceanICU
Ocean pochłania około 25 % całego dwutlenku węgla emitowanego do atmosfery. „Chociaż daje nam to czas na opracowanie strategii łagodzenia zmiany klimatu i adaptacji do niej, jest to przyczyną wzrostu zakwaszenia oceanów, co zakłóca funkcjonowanie sieci pokarmowych”, mówi Richard Sanders z ośrodka NORCE, koordynator finansowanego ze środków UE projektu OceanICU. „Badanie, w jaki sposób procesy biologiczne, w tym jedzenie i wydalanie, wpływają na biologiczną pompę węglową, to pionierskie przedsięwzięcie”. Ze względu na dużą zmienność czasowo-przestrzenną strumieni węgla dokładna kwantyfikacja absorpcji węgla netto przez oceany wymaga zebrania ogromnej ilości danych. „Niestety, dane i modele dotyczące wychwytywanie CO2 przez oceany po prostu się nie zgadzają”, wyjaśnia Sanders. W wyeliminowaniu tych rozbieżności pomoże realizacja projektu OceanICU. Celem inicjatywy OceanICU jest zmierzenie, jak prawdopodobnie zmieni się obieg węgla pod wpływem zmieniającego się klimatu, z naciskiem na wpływ połowów ryb i wydobycia zasobów mineralnych na dużą skalę. Uzyskane dane posłużą następnie do opracowania narzędzi wspomagania decyzji wykorzystujących moc sztucznej inteligencji (AI), których zadaniem będzie wsparcie decydentów w zrównoważonym zarządzaniu kompromisami potrzebnymi do planowania przyszłych inwestycji, zwłaszcza w ramach zielonej transformacji. Oceaniczny obieg węgla obejmuje wymianę na powierzchni morza, którą napędzają różnorodne procesy, takie jak chłodzenie i biologiczna absorpcja węgla, za którą stoją organizmy fotosyntetyzujące. „Działalność człowieka, jak na przykład rybołówstwo, pozyskiwanie energii czy wydobycie minerałów, z dużym prawdopodobieństwem wpływają na strumienie biologiczne”, zauważa Sanders. Dane wykorzystane w nowych symulacjach zostały uzyskane z publicznie dostępnych baz danych, w tym z archiwum modelowania klimatu CMIP Archive oraz atlasu zawartości CO2 przy powierzchni oceanu – Surface Ocean CO2 Atlas, a także z literatury naukowej i wyników doświadczeń. Symulacje posłużą do modelowania prawdopodobnego wpływu znaczących przemian społecznych, takich jak osiąganie celów neutralności emisyjnej zapisanych w Europejskim Zielonym Ładzie, który ma zwiększyć popyt na wydobycie minerałów z dna morskiego. „Stworzymy scenariusze dotyczące eksploatacji zasobów oceanicznych, powiązane ze wspólnymi ścieżkami społeczno-ekonomicznymi, przedstawiające wpływ procesów antropogenicznych na obieg węgla w oceanach”, dodaje Sanders. W szerszym kontekście wyniki projektu pomogą w kształtowaniu polityki, wspierając ambitny cel Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, jakim jest uwzględnienie oceanicznego składowania dwutlenku węgla w globalnym przeglądzie, a także prace Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu.
Słowa kluczowe
niebieski dwutlenek węgla, powiązanie ocean-klimat-różnorodność biologiczna, łagodzenie zmiany klimatu i adaptacja do niej, naturalna sekwestracja dwutlenku węgla, usługi ekosystemowe, różnorodność biologiczna mórz, funkcjonowanie ekosystemów, ekologia funkcjonalna, planowanie przestrzenne obszarów morskich, podejście ekosystemowe