Wspieranie inkluzywności w edukacji naukowej
Działania w zakresie edukacji naukowej są zbyt często podejmowane bez uwzględnienia kwestii wykluczenia, stereotypów, a nawet segregacji. W rezultacie obywatele UE z różnych środowisk, w tym dzieci, mają ograniczony dostęp do wiedzy naukowej lub postrzegania jako eksperci naukowi, co ogranicza ich rolę jako społecznych punktów odniesienia. Finansowany ze środków UE projekt C4S bada relacje między nauką a społeczeństwem, koncentrując się na społecznościach znajdujących się w sytuacji zagrożenia, aby zapewnić im widoczność, sprawiedliwą reprezentację i równy dostęp do nauki. Ma również na celu poprawę bazy wiedzy na temat włączającej edukacji naukowej poprzez badania pilotażowe przeprowadzone w 6 lokalnych ośrodkach.
Praca z różnymi wrażliwymi społecznościami
W ramach projektu C4S utworzono sześć lokalnych centrów. Są to: Bruksela, Budapeszt, Manresa, Mediolan, Sofia i Wiedeń. Mają za zadanie pobudzenie inicjatyw w zakresie włączającej edukacji naukowej (ISE) na różnych terytoriach lokalnych. Celem projektu C4S było również zapewnienie wsparcia, widoczności i głosu ekspertom z różnych społeczności docelowych. Osiągnięto to poprzez stronę internetową i sieci społecznościowe, a także warsztaty i seminaria mające na celu budowanie świadomości wśród nauczycieli i wychowawców na temat korzyści płynących z zagadnień ISE. Centra przeprowadziły różne działania pilotażowe w celu zebrania danych na temat możliwych działań ISE i strategii pedagogicznych oraz sprawdzenia, w jaki sposób zróżnicowane żywe laboratoria w społecznościach wpłynęły na terytoria dzięki interwencjom dzieci i młodzieży. „Nauczyliśmy się, że wdrażanie projektu to nie tylko wykonywanie zadań. Chodzi również o nauczenie się, jak współtworzyć zespół ludzi, który wierzy w taki projekt, i tego wszystkiego, co się z tym wiąże” — mówi koordynator projektu Gabriel Lemkow Tovias. „Musieliśmy też nauczyć się oduczać. Musieliśmy nauczyć się, jak wykrywać istniejące wobec różnych społeczności bariery, które tak często uznawaliśmy za naturalne i niewidoczne, oraz jak je pokonywać".
Podnoszenie świadomości instytucjonalnej na temat włączającej edukacji naukowej
„Jednym z celów tego projektu C4S było uzyskanie wyników z naszych projektów pilotażowych i wyciągnięcie wniosków z różnych lokalnych inicjatyw, aby móc je przenieść — lub ułatwić ich przeniesienie — do innych realiów UE i społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji” — stwierdza Lemkow Tovias. „Mamy nadzieję, że tak się stanie po zakończeniu C4S i że takie przeniesienie będzie miało realny wpływ”. W trakcie prowadzenia działań zespół C4S starał się wywrzeć jak największy wpływ, zamiast skupiać się na dyskusjach teoretycznych. W tym celu opracowali publikację „Style Guide on Inclusive Science Communication" (Przewodnik redakcyjny dla włączającej komunikacji naukowej) skierowaną do dziennikarzy i osób zajmujących się komunikacją, zainteresowanych tworzeniem bardziej włączającego rodzaju dziennikarstwa i komunikacji naukowej. Ponadto przygotowali temat „Włączającej Edukacji Naukowej” i opublikowali w formie Białej Księgi, skierowanej w szczególności do decydentów, przedstawicieli instytucji i nauczycieli. Ten rozbudowany zasób zawiera zalecenia i mapy drogowe do wdrażania zmian, które miałyby realny wpływ na pobudzenie inicjatyw ISE w zakresie polityki, interwencji instytucjonalnych i pedagogicznych. Wreszcie, zespół C4S uruchomił stronę „International Observatory on Inclusive Science Education”, która ma zapewniać stabilną i potężną platformę do kontynuowania naszych badań i rozpowszechniania inicjatyw i zasobów ISE. „Mamy nadzieję, że wszystkie te wyniki zostaną wykorzystane i będą stanowić punkt odniesienia w nadchodzących latach, umożliwiając nam dalsze dążenie do bardziej sprawiedliwego, równościowego i współuczestniczącego podejścia do edukacji naukowej” — podsumowuje Lemkow Tovias.
Słowa kluczowe
C4S, włączająca edukacja naukowa, ISE, społeczności wrażliwe, równy dostęp