Dziedzictwo Muzeum Wiktorii i Alberta
Londyńskie Muzeum Wiktorii i Alberta założone w 1852 roku jest największym na świecie muzeum sztuki, rzemiosła artystycznego i sztuk scenicznych. Muzeum wywarło i nadal wywiera znaczący wpływ na inne muzea na całym świecie. W ramach finansowanego ze środków UE projektu INTERWOVEN szczegółowo opisano wpływ Muzeum w pierwszym wieku jego istnienia, w szczególności na Narodowe Muzeum Sztuki Dekoracyjnej w Madrycie. Badanie to przyczyniło się również do nowego spojrzenia na wielu kolekcjonerów, handlarzy dziełami sztuki, kuratorów i doradców zaangażowanych w rozwój kolekcji tekstyliów w Muzeum Wiktorii i Alberta. Badania pozwoliły też określić znaczenie wczesnej terminologii stosowanej do opisu i kontekstualizacji tekstyliów. „Jeden z najważniejszych rezultatów projektu dotyczył lepszego zrozumienia znaczenia zasad dotyczących kolekcji Muzeum Wiktorii i Alberta dotyczących hiszpańskich tekstyliów”, mówi dr Lesley Miller, koordynatorka projektu i starsza kurator ds. tekstyliów i mody w Muzeum Wiktorii i Alberta. Praktyki kolekcjonowania Na przykład w XIX wieku zasady muzeum kładły nacisk na wzornictwo innowacyjne pod względem estetycznym i technicznym. W wyniku projektu udało się stwierdzić, że niektórzy kolekcjonerzy i handlarze dziełami sztuki cięli historyczne tekstylia, aby rozprowadzać ich fragmenty po różnych zbiorach. Te i inne praktyki są obecnie nielegalne na mocy porozumień UNESCO, a nowe zasady odzwierciedlają ten nowoczesny punkt widzenia. Jednak efekty historycznego tworzenia zbiorów w Muzeum Wiktorii i Alberta były pozytywne, ponieważ pozwoliły na zachowanie tekstyliów, które w przeciwnym razie zostałyby zniszczone podczas wojen w XIX i XX wieku. W archiwum Muzeum Wiktorii i Alberta przechowywana jest też korespondencja z instytucji zniszczonych podczas II wojny światowej, takich jak Muzeum Włókiennictwa Niemieckiego (Krefeld). W ramach inicjatywy INTERWOVEN, podobnie jak w przypadku wszystkich projektów programu Marie Curie, odbył się również program szkoleń, który obejmował nabywanie umiejętności laboratoryjnych, między innymi w zakresie stosowania skaningowych mikroskopów elektronowych, a także szkolenia w zakresie korzystania z bazy danych muzeum. Oznacza to, że badanie zarówno opierało się na bazach danych w muzeum, jak i wniosło wkład w ich rozwój. Szczegóły kolekcji Zbiory Muzeum Wiktorii i Alberta nie są w pełni udokumentowane. Wiele przedmiotów nie zostało sfotografowanych. Ponadto w dokumentacji muzealnej często brakuje informacji na temat historii tego, gdzie dany przedmiot został wykonany i jak trafił do muzeum. Badaczka przywróciła wiedzę na temat sposobu produkcji przedmiotów poprzez analizę naukową stosowanych barwników i metalowych nici. Praca ta znacznie poprawiła wiedzę na temat zbiorów muzeum, co nie byłoby możliwe przy wykorzystaniu jego własnych zasobów. Analiza pozwoliła także na opracowanie nowych koncepcji dotyczących szerszego – nielokalnego – znaczenia przemysłu tekstylnego w średniowieczu i we wczesnym okresie nowożytnym. „Historyczne tekstylia nie cieszą się taką samą popularnością wśród specjalistów różnych dyscyplin jak inne artefakty”, mówi dr Miller, „tymczasem ich badania mogłyby rzucić światło na powiązania handlowe i kolonialne oraz transfer technologii w Europie, regionie Morza Śródziemnego i innych regionach świata”. Owocem projektu jest także powstanie bloga, który wyjaśnia proces analizy tekstyliów oraz sposoby ich gromadzenia w innych okresach w historii. Można na nim także znaleźć cztery studia przypadku dotyczące roli i wpływu różnych rodzajów tekstyliów w zbiorach Muzeum Wiktorii i Alberta. Konferencja zorganizowana w ramach projektu była okazją do porównana brytyjskich i hiszpańskich praktyk kolekcjonerskich. Projekt INTERWOVEN pogłębił zrozumienie skutków polityki tworzenia historycznych zbiorów. Ponadto, poszerzone informacje na temat zbiorów Muzeum Wiktorii i Alberta przyczynią się do zwiększenia atrakcyjności ekspozycji i edukacji przyszłych pokoleń.
Słowa kluczowe
INTERWOVEN, muzeum, tekstylia, Muzeum Wiktorii i Alberta, sztuka i rzemiosło artystyczne, zbiory tekstyliów
