Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-27

Contradicting responses to multiple stressors reduce the resilience of zooplankton community

Article Category

Article available in the following languages:

Wpływ zooplanktonu na ekosystemy

Wpływ zooplanktonu na ekosystemy

Zmiana klimatu i środowisko icon Zmiana klimatu i środowisko

Na populacje zooplanktonu mogą wywierać wpływ różne substancje chemiczne, takie jak toksyny wytwarzane przez sinice i syntetyczne pestycydy, oraz czynniki naturalne, takie jak drapieżnictwo i rywalizacja o pokarm. Plankton musi stosować różne strategie, by radzić sobie z tymi problemami. Strategie te jednak wykluczają się nawzajem, co może skutkować utratą różnorodności genetycznej, a nawet wyginięciem całego gatunku. Projekt "Contradicting responses to multiple stressors reduce the resilience of zooplankton community" (CONTRASTRESS) był poświęcony badaniu różnych strategii stosowanych przez zooplankton. Naukowcy badali, jak poszczególne populacje radziły sobie z różnymi warunkami i jaka jest ich rola w zmniejszaniu się bioróżnorodności. Umiarkowany stres, np. spowodowany złymi warunkami pokarmowymi lub małymi dawkami substancji toksycznych, może sprawiać, że rozwielitki (dafnie) będą osiągać większe rozmiary i mieć większe potomstwo. Dzieje się tak dlatego, że większe osobniki lepiej niż małe radzą sobie z toksynami. Jednakże większe rozmiary sprawiają też, że rozwielitki stają się bardziej narażone na atak drapieżników, takich jak ryby. Z jezior znanych z zakwitów sinic i dobrych warunków ekologicznych w przeszłości pobrano rdzenie osadów. Umożliwiło to porównanie strategii życiowych rozwielitek występujących na jednym obszarze z sinicami z rozwielitkami, które nie miały z nimi styczności. Przeprowadzono również eksperymenty wylęgowe z rozwielitkami. Przetestowano na nich różne stężenia sinic. Już wcześniej było wiadomo, że sinice wpływają negatywnie na aparat filtrujący rozwielitek, co znacznie ogranicza ich zdolność do odżywiania. Wyniki eksperymentów potwierdziły brak większych gatunków oraz konsekwencje dla bioróżnorodności. Wyniki projektu CONTRASTRESS są wkładem w badania w zakresie ekologii planktonu jezior i umożliwiają lepsze zrozumienie relacji między zooplanktonem, sinicami i glonami. Umożliwi to lepsze zarządzanie środowiskiem i wesprze wdrażanie w przyszłości programów rekultywacji wód śródlądowych.

Słowa kluczowe

Zooplankton, sinice, rozwielitki, bioróżnorodność, pestycydy, drapieżnictwo, sieć troficzna, ekosystem

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania