Rola immunoglobulin D w chorobach autoimmunologicznych
Immunoglobuliny, lub inaczej przeciwciała, są używane przez układ odpornościowy do rozpoznawania i neutralizacji patogenów, takich jak bakterie i wirusy. Po latach badań scharakteryzowano pięć klas przeciwciał (IgA, IgD, IgG, IgE oraz IgM) wydzielanych przez limfocyty B oraz ich funkcję w zdrowiu i chorobie. Mimo ewolucyjnego utrwalenia przeciwciał IgD ciągle nie wiadomo jak działają. Ostatnio uzyskane dowody wskazują, że IgD kontroluje wrodzony system nadzoru na styku odporności i zapalenia. Aby wyjaśnić funkcje przeciwciał IgD, naukowcy z finansowanego przez UE projektu ACIGDSLE (Regulation and function of IgD in systemic lupus erythematosus) badali ich rolę w chorobach autoimmunologicznych, a w szczególności w SLE. Na pierwszym etapie scharakteryzowano regulację IgD poprzez limfocyty B i odkryto funkcjonalny związek z witaminą D3. Wykazano, że witamina D3 zmniejsza indukcję IgD poprzez hamowanie przejścia przeciwciał klasy IgM do klasy IgD na poziomie DNA. Odkrycie to wsparto obserwacją, że pacjenci cierpiący na SLE charakteryzują się wysokim poziomem przeciwciał IgD oraz niedoborem witaminy D3. Przedkliniczne dane uzyskane z mysiego modelu wykazały, że IgD wzmaga pierwotne odpowiedzi Th2 poprzez oddziaływanie z bazofilami i być może innymi komórkami efektorowymi wrodzonego układu odpornościowego. Ponadto badacze zauważyli, że IgD oddziałują z transbłonowym białkiem CD44, który to proces może ulegać deregulacji w przebiegu zaburzeń autoimmunologicznych. Reasumując, wyniki badania ACIGDSLE dowodzą, że przeciwciała IgD są istotne w chorobach autoimmunologicznych i mogą wzmagać proces zapalny. Funkcjonalne powiązanie z witaminą D3 wskazuje na kierunek rozwoju nowatorskich metod osłabiania zapalenia w przypadku SLE.
Słowa kluczowe
Immunoglobulina D, choroby autoimmunologiczne, toczeń rumieniowaty układowy, IgD, układ odpornościowy, witamina D
