Fitoplankton i poziomy substancji odżywczych w Morzu Bałtyckim
Eutrofizacja rzek wpływających do Morza Bałtyckiego, oraz inne rodzaje ingerencji ludzkiej, spowodowały znaczne obniżenie ilości rozpuszczonych krzemianów (DSi) wprowadzanych do morza. Wpłynęło to z kolei na ekosystemy przybrzeżne i morskie, a zwłaszcza na organizmy takie jak fitoplankton, polegający na rozpuszczonych krzemianach, które stanowią jego podstawową substancję odżywczą. Grupa lokalnych instytutów naukowych postanowiła udostępnić właściwym władzom wiedzę niezbędną do zapewnienia zrównoważenia systemu. Zasadniczą czynnością było zebranie danych w celu ustalenia warunków punktu odniesienia dla Morza Bałtyckiego, stanowiącego naturalny zasób o istotnej wartości dla tego regionu. Badania prowadzone były przez Instytut Badań Morza Bałtyckiego w ramach projektu SIBER. Pobrano próbki z szeregu różnych miejsc Morza Bałtyckiego. Kulminacyjnym rezultatem analizy było stworzenie bazy danych składu fitoplanktonu, z położeniem nacisku na diatomy, za okres od roku 1979 do 2005, a także bazy danych stężenia substancji odżywczych obejmujących DSi w całym okresie 20-tego wieku. Droga obrana przez konsorcjum naukowe w ramach projektu SIBER była zgodna z wymaganiami Ramowej Dyrektywy Wodnej, stanowiącej ważny dokument ustawodawczy, który zapewnia ochronę jakości wody. Bazy danych udostępnione zostały stosownym władzom, by pomóc w podejmowaniu decyzji zarówno na płaszczyźnie poszczególnych państw, jak też ogólnoeuropejskiej.
