Ekspozycja na pył drzewny a ryzyko mutacji
Mimo różnych badań nad wpływem ekspozycji na pył drzewny w miejscu pracy, jak dotąd w dużym stopniu ignorowano podstawy genetyczne i mechanizmy biochemiczne prowadzące do patologii. Aby zmienić tę sytuację, w ramach finansowanego przez UE projektu pod trafną nazwą WOOD-RISK, badacze z Fińskiego Instytutu Medycyny Pracy postawili sobie za cel identyfikację zmian molekularnych, które są prawdziwą przyczyną nowotworu zatok przynosowych. Stosując techniki histopatologiczne przeanalizowano wyniki badań licznych próbek guzów zatok przynosowych. Tkanki pochodziły od ponad 400 pacjentów z Danii, Finlandii i Francji. Próbki pobrano od pracowników zatrudnionych w różnych branżach przemysłu drzewnego, którzy byli narażeni na kontakt z wieloma gatunkami drewna twardego. Zgodnie z przewidywaniami gen TP53 (białko nowotworu 53) wykazał bardzo wysoką częstość mutacji w prawie 80% guzów zatoki przynosowej. Białko supresorowe nowotworu p53 skutecznie zapobiega rozwojowi stanu nowotworowego w komórkach. Statystyki wykazały, że szerszy zakres mutacji występował w próbkach gruczolakoraka, w którym rozpoczyna się proces rozwoju nowotworu w tkance gruczołowej. Z demograficznego punktu widzenia w trzech krajach wystąpiły różnice częstotliwości występowania. W ramach kolejnych badań grupa naukowców wykonała także analizy immunohistochemiczne tkanki guza. Po uwzględnieniu czynników, takich jak narażenie na dym papierosowy oraz charakterystyczny typ czynników zawodowych, można statystycznie ocenić związek pomiędzy narażeniem na pył drzewny a mutacjami. Dane z badań statystycznych i histopatologicznych na skalę masową można wykorzystać na wiele sposobów. Dzięki uzyskanym wynikom możliwe jest zwiększenie skuteczności kontroli zagrożenia i oceny ryzyka. Ponadto liczby mogą posłużyć jako narzędzie negocjacyjne w pertraktacjach dotyczących obniżenia norm granicznych obowiązujących w miejscu pracy.
