Oznaczanie interleukiny i interferonu u owiec
W ramach projektu MVAC naukowcy z Narodowego Centrum Badań Naukowych w Marsylii zakończyli badania, które ogólnie można zastosować w badaniach nad szczepieniami. Zespół skupił się jednakże na wirusie maedi-visna (ang. MVV, maedi-visna virus), ponieważ kontrola tego wirusa była do tej pory utrudniona ze względu na brak danych na temat odpowiedzi immunologicznych. W ciągu kilku tygodni od zakażenia zwierzęcia (w wyniku infekcji lub szczepienia) wirusem MVV w obwodowych komórkach jednojądrzastych można znaleźć prowirusowe DNA. W ramach odpowiedzi biochemicznej limfocyty T wytwarzają interferon gamma (IFNg) oraz interleukinę 4 (IL4). Naukowcy opracowali testy z zastosowaniem łańcuchowej reakcji polimerazy (ang. PCR, polymerase chain reaction) czasu rzeczywistego, mające na celu wykrywanie tych zmian biochemicznych w systemie immunologicznym. Primery (miejsca rozpoczęcia replikacji materiału genetycznego) użyte w procesie amplifikacji uzyskano z wcześniej udostępnionych sekwencji genowych. Badanie metodą PCR może zostać użyte do oznaczenia RNA informacyjnego (mRNA) dla IFNg oraz ILE4 wytworzonych przez komórki T w odpowiedzi na antygeny specyficzne względem szczepu EV1 wirusa. Wirus maedi-visna powoduje groźną dla gospodarki chorobę wirusową owiec. Żywiciel zostaje zakażony na całe życie, a wirus jest o tyle zdradliwy, że większość zakażeń ma przebieg podkliniczny. Największym problemem dla hodowców jest prawdopodobnie fakt, że obecność wirusa w stadzie może wiązać się z ograniczeniami dystrybucji i eksportu. Czułe i szybkie badanie określające stan zakażenia lub stan poszczepienny zwierząt byłoby cennym narzędziem dla hodowców, nie tylko w przypadku lentiwirusów, ale również innych chorób bydła i owiec. Dalsze badania szybkości i wydajności opracowanego testu zwiększą prawdopodobnie jego wartość w dziedzinie hodowli zwierząt.