Alternatywne szlaki prowadzą do badania zakresu odpowiedzi alergicznej
Uważa się, że wiele chorób ma związek z reakcjami alergicznymi, tak więc perspektywa opracowania możliwych terapii jest bardzo kusząca, zarówno w kontekście przynoszenia ulgi milionom chorych, jak i postępu w branży biofarmaceutycznej. W europejskim projekcie ALLDNAVAC skupiono środki na badaniu mającym na celu opracowanie innowacyjnych szczepionek DNA, stanowiących możliwy sposób leczenia alergii. Ogólnym celem konsorcjum projektu było zbadanie skuteczności oraz skutków ubocznych nowych szczepionek DNA plazmidowego przeciwko ludzkim chorobom alergicznym. Zespół projektu na Uniwersytecie w Firenze we Włoszech opracował proste i skuteczne badanie mierzące zakres odpowiedzi immunologicznej na daną szczepionkę. Odpowiedź immunologiczna to kaskada zdarzeń, którymi można manipulować biochemicznie na różnych ważnych etapach. Podczas reakcji alergicznej komórka prezentująca alergen (ang. APC, allergen presenting cell) prezentuje alergen limfocytowi T, który może wówczas dojrzeć, tworząc limfocyt T pomocniczy (ang. Th, T helper). Aby wpłynąć na ten szlak, naukowcy użyli w warunkach in vitro agonistów receptorów Toll-podobnych, w tym resiquimod oraz imiquimod, w celu aktywowania komórek APC. Następnie komórki prezentujące indukowały nadprodukcję cytokin prozapalnych. Czynniki te wraz z alergenem „przełączały” produkcję limfocytów Th2 pacjentów alergicznych na limfocyty T wytwarzające interferon-gamma (IFN-gamma). Test na obecność interferonu gamma stanowi proste badanie, za pomocą którego można ocenić zakres odpowiedzi immunologicznej limfocytów Th2 u pacjenta. Rozszerzenie tego badania mogłoby objąć opracowanie terapii chorób związanych z limfocytami Th2, a samo badanie może stanowić podstawę dla innych innowacyjnych szczepionek.
