Lepsza kalkulacja kosztów strategii klimatycznych
Koszt w ujęciu ekonomicznym jest związany z praktycznie wszystkimi rzeczami, także ze środowiskiem wokół nas. Przez przypisanie kosztu do środowiska czy ekosystemu decydenci uzyskują lepszą możliwość określenia wpływu konkretnych strategii na środowisko. Dzięki temu społeczeństwo może podejmować lepsze decyzje dotyczące sposobu osiągania zrównoważonego rozwoju. Projekt TRANSUST prowadzony w ramach programu EESD miał na celu przyczynić się do zrównoważonego rozwoju, koncentrując się na głównych działaniach o kluczowym znaczeniu dla dobrobytu społecznego oraz konkurencyjności ekonomicznej w Europie. Aby osiągnąć zamierzony cel, jeden zespół partnerów projektu rozpatrywał, w jaki sposób w różnych modelach ekonomicznych są określane, używane i interpretowane koszty ekonomiczne. Do czasu tego badania istniały rozbieżności w zakresie sposobu mierzenia kosztów środowiskowych między pesymistami, którzy zbyt wysoko szacowali te koszty, a optymistami, którzy szacowali je zbyt nisko. W rezultacie negocjacje i dyskusje były prowadzone zwykle w tonie retoryki dyplomatycznej, która nie była w żaden sposób powiązana z naukową analizą ekonomiczną. Sposób przedstawiania kosztów strategii węglowych może być wypaczony w rezultacie zastosowania tendencyjnego podejścia związanego z dwoma etapami analizy. Pierwsza możliwość tendencyjności wiąże się z modelem, na podstawie którego wykonywane jest początkowe oszacowanie kosztów. Trzy typowe paradygmaty modelowania dają w rezultacie trzy różne koszty. Są to następujące modele: dezagregowany wstępujący model technologiczny, wielosektorowy model zstępujący (oparty na mikroekonomii lub ekonometrii) oraz jednoczynnikowy model sterowania optymalnego. Różnice wynikają z różnych sposobów uwzględnienia technologii produkcji oraz użytkowania końcowego. Druga możliwość tendencyjności pojawia się podczas wyboru sposobu ostatecznego przedstawienia wyników modelowania. Wyniki mogą być podatne na „naciąganie” w celu zaprezentowania komunikatu, którego życzy sobie badacz; mogą być pesymistyczne lub optymistyczne. W rezultacie metoda komunikowania prawdziwych kosztów strategii klimatycznych jest naszpikowana trudnościami. Ten projekt miał na celu zwrócenie uwagi na te trudności w sposób, który zachęca do szerszej debaty na ten temat i nie wprowadza nadmiernego zamieszania.
