Wyższe wynagrodzenie za większe wysiłki w pielęgniarstwie
Popularny na całym świecie model stresu znany jako model braku równowagi między wysiłkiem a wynagrodzeniem (ang. ERI, effort-reward imbalance) służy do badań negatywnego wpływu zdrowotnego warunków dużego wysiłku i niskiego wynagrodzenia w miejscu pracy. Zgodnie z tym modelem niewielka zależność między wysiłkiem a wynagrodzeniem w takim podstawowym środowisku społecznym jak miejsce pracy może prowadzić do stanu wyczerpania emocjonalnego. W konsekwencji może doprowadzić to do złego stanu zdrowia. Są to poważne problemy wiążące się z zawodem pielęgniarki, charakteryzującym się dużymi wymaganiami emocjonalnymi, fizycznymi i ilościowymi. Wynagrodzenie może przyjąć formę zapłaty, uznania, szacunku i wizerunku publicznego, a także możliwości rozwoju zawodowego i pewności zatrudnienia. Pod tymi auspicjami projekt NEXT badał stopień postrzeganego wysiłku i wynagrodzenia w różnych warunkach funkcjonowania służby zdrowia na podstawie danych uzyskanych od 24 328 pielęgniarek z siedmiu krajów. Konkretnie u pielęgniarek badano wpływ braku równowagi między wysiłkiem a wynagrodzeniem w odniesieniu do zdrowia fizycznego i psychologicznego oraz do zamiaru odejścia z zawodu pielęgniarki. Uzyskano wiele ważnych wniosków. Na przykład brak równowagi między wysiłkiem a wynagrodzeniem wiąże się ze zwiększonym ryzykiem słabego zdrowia fizycznego i psychologicznego u pielęgniarek. Oprócz tego wyczerpanie u pielęgniarek jest nie tylko konsekwencją bardziej intensywnej i wymagającej pracy, ale również braku wynagrodzenia. Chociaż występowały znaczne różnice pomiędzy krajami, jest jasne, że wynagrodzenie w pielęgniarstwie musi mieć postać szacunku i kontroli statusu, a także wynagrodzenia finansowego. Dzięki temu pielęgniarki będą prawdopodobnie wykazywały mniejszy wskaźnik rotacji zawodowej i większe zaangażowanie w pracy.
