Podłoże genetyczne wydzielania mleka przez owce
Mleko owcze można niewątpliwie wykorzystać jako pożywienie o dużych wartościach odżywczych. Mleko owcze jest bardziej akceptowalne dla ludzkiego układu pokarmowego niż mleko kozie, a jego smak nie jest tak ostry i może być bardziej odpowiedni dla dzieci. Biorąc pod uwagę obfitą podaż, jest to dopiero początek wykorzystywania tego zasobu. Możliwe produkty obejmują produkty proszkowane, ser (dobre przykłady to francuski roquefort i tradycyjny grecki ser feta) i powiązane suplementy białkowe. W ramach europejskiego projektu GENESHEEPSAFETY przeprowadzono badania dotyczące bezpieczeństwa i jakości produktów owczych. Położono nacisk na wykorzystanie programów hodowlanych do osiągnięcia celów programu. W ramach badania sposobów uzyskania dużej wydajności produkcji mleka grupa badawcza w Instytucie Zootechniki i Serowarstwa na Sardynii we Włoszech zajęła się identyfikacją loci cech ilościowych (ang. QTL, quantitative trait loci) związanych z dwoma cechami. Były nimi morfologia wymion i wydzielanie mleka podczas dojenia mechanicznego. Aby zbadać morfologię wymion, w sposób liniowy oceniano podstawowe cechy wymion, takie jak pozycja strzyku, i wykonywano fotografie cyfrowe w celu dokonania obiektywnych pomiarów. W celu badania wydzielania mleka na dojarce umieszczano urządzenie pomiarowe. Wyniki wykazały, że moment maksymalnego przepływu mleka (ang. MMF, maximum milk flow) i okres utajenia (ang. LT, latency time) były najwłaściwszymi cechami służącymi do mierzenia prędkości dojenia. Na podstawie danych zebranych w ciągu trzech lat skorygowanych o efekty środowiskowe przeprowadzono wykrywanie loci cech ilościowych za pomocą oprogramowania QTLmap. Godny uwagi jest fakt, że grupa przyjęła nowe podejście dotyczące badania cech skorelowanych. W sumie w genomie owczym wykryto ponad 50 istotnych miejsc związanych z morfologią wymion. Uwzględniono wagę różnych cech istotnych w dojeniu; na przykład wysokość zatoki mlecznej, czyli wysokość przestrzeni, w której przechowywane jest mleko, jest kluczowa dla uzyskania całego dostępnego mleka. Wyniki te stanowią pierwszy krok w analizie genetycznej wydzielania mleka przez maciorki. Opracowanie programów hodowlanych w oparciu o te badania mogłoby być wielce pomocne w ograniczeniu interwencji chemicznych zwalczających bakterie wywołujące zapalenie gruczołu mlekowego. Stanowi to ważny wkład w poprawienie zdrowia owiec i jakości produktów owczych.
