Nowe perspektywy na regulację emocji i ryzyko samobójstwa
Regulacja emocji to zdolność danej osoby do skutecznego kontrolowania doświadczeń emocjonalnych i reagowania na nie. W ciągu typowego dnia stosujemy różne sposoby radzenia sobie z trudnymi lub wymagającymi sytuacjami. „Powszechnie przyjmuje się, że osoby zagrożone samobójstwem mają trudności z regulacją emocji”, wyjaśnia Yael Millgram, stypendystka projektu ERDS z Uniwersytetu w Tel Awiwie w Izraelu. „Myśli samobójcze mogą być próbą ucieczki od intensywnie negatywnych emocji, gdy osoba ich doświadczająca czuje, że nie jest w stanie ich kontrolować w żaden inny sposób”.
Zrozumieć trudności emocjonalne
Jako ekspertka w dziedzinie regulacji emocji i depresji, Millgram zauważyła, że bardzo niewiele badań skupia się na tym, jakie trudności odczuwają osoby zmagające się z myślami samobójczymi. Co więcej, większość dotychczasowych danych została zebrana na podstawie kwestionariuszy, które są retrospektywne i nie uwzględniają codziennych doświadczeń osób zagrożonych samobójstwem. Projekt ERDS, realizowany dzięki wsparciu ze środków działania „Maria Skłodowska-Curie”, zakładał nowe podejście pozwalające na lepsze zrozumienie trudności emocjonalnych związanych z ryzykiem samobójstwa. Millgram zastosowała trzyetapową teorię regulacji emocji i starała się zbadać zjawiska występujące na każdym z tych etapów. „Pierwszy etap zakłada zrozumienie potrzeby regulowania własnych emocji”, wyjaśnia badaczka. „Kolejny etap to wybór strategii regulacji emocji. Może to być na przykład odwrócenie uwagi lub zwrócenie się do drugiej osoby. Ostatni etap obejmuje realizację zamierzonych działań, która może skutkować różnymi poziomami wysiłku i sukcesu”. Millgram była również zainteresowana odkryciem mechanizmów, które prowadzą do trudności w regulacji emocji, takich jak umiejętność identyfikacji przyczyny swoich emocji. „Kiedy odczuwamy negatywne emocje, ale nie znamy ich źródeł, znacznie trudniej jest nam je zmienić”, dodaje.
Badanie deficytów regulacji emocjonalnej
Wraz z opiekunami Mattem Nockiem z Uniwersytetu Harvarda i Galem Sheppesem z Uniwersytetu w Tel Awiwie, Millgram przeprowadziła dwa badania oparte na teorii trzech etapów. W tym celu badacze nawiązali kontakt z grupą osób, które zgłosiły odczuwanie myśli samobójczych w ciągu ostatniego tygodnia, a także dwie grupy kontrolne - grupę zdrowych osób z niskim poziomem objawów oraz grupą odczuwającą zaburzenia psychiatryczne, której uczestnicy nie zgłaszali myśli samobójczych. Członkowie każdej grupy pobierali na swoje telefony aplikację, która wysyłała im sześć ankiet dziennie przez siedem dni. Ankiety służyły gromadzeniu danych na temat regulacji emocji w czasie rzeczywistym. Badania przełożyły się na szereg istotnych wniosków. Millgram udało się odkryć, że uczestnicy odczuwający myśli samobójcze wybierali bardziej szkodliwe strategie radzenia sobie z nimi, takie jak ucieczka w alkohol i narkotyki, doświadczając przy tym większego wysiłku związanego z ich regulacją w porównaniu z obiema grupami kontrolnymi. „To odróżnia osoby z ogólnymi zaburzeniami psychopatologicznymi od osób z myślami samobójczymi”, wyjaśnia badaczka.
Badanie przyczyn emocji
Millgram odkryła również, że osoby zagrożone samobójstwem mają mniejszą wiedzę na temat przyczyn swoich emocji. „Członkowie tej grupy wiedzieli znacznie mniej od pozostałych o przyczynach negatywnego samopoczucia”, mówi badaczka. „Co więcej, osoby zagrożone samobójstwem częściej myślały o samobójstwie, gdy nie były w stanie określić przyczyny odczuwanych emocji”. Dla Millgram te spostrzeżenia podkreślają konieczność ustalenia przyczyn odczuwania negatywnych emocji przez ludzi. Jest to obszar badań, na którym badaczka zamierza się skupić w przyszłości. „Jeśli pomożemy ludziom w określeniu przyczyn negatywnych emocji, być może będziemy w stanie poprawić ich emocjonalne zdolności regulacyjne”, dodaje. „Być może wtedy łatwiej będzie nam zastosować strategie adaptacyjne”.
Słowa kluczowe
ERDS, emocja, samobójstwo, psychiatryczne, samobójcze, objawy