Odkrywanie nowych ekosystemów polarnego niebieskiego dwutlenku węgla
Przedstawimy dowody dotyczące tego, czy główni producenci morscy mogą pomóc w zrównoważeniu emisji CO2, i przygotujemy konkretne sugestie dla chronionych obszarów morskich, zwłaszcza tych położonych w Arktyce.
Mikael Sejr, koordynator projektu POMP
Zmiana klimatu przekształca regiony Arktyki i Antarktyki szybciej niż dzieje się to średnio w skali globu. Jako że obszary te mają kluczowe znaczenie dla globalnego systemu klimatycznego, powoduje to przyspieszenie środowiskowej pętli sprzężenia zwrotnego. Co najważniejsze, cieplejszy klimat powoduje utratę pokrywy lodowej, a to z kolei zmienia ekosystemy oceanów polarnych. „W celu zrozumienia konsekwencji długoterminowych musimy się dowiedzieć, jak utrata pokrywy lodowej wpływa na strukturę ekosystemów morskich, bioróżnorodność i ich zdolność do pochłaniania CO2, spowalniając zmiany klimatu” — mówi Mikael Sejr z Wydziału Nauk o Ekologii Uniwersytetu w Aarhus w Danii oraz koordynator projektu POMP. Sejr i jego zespół skompilują istniejącą wiedzę na temat rozmieszczenia siedlisk bogatych w węgiel i o wysokiej różnorodności biologicznej, a także dotyczącą spodziewanego wpływu dalszego ocieplenia. Chociaż zsyntezowanie wiedzy na temat zarówno zmian oceanicznych Arktyki, jak i Antarktyki, stanowi wyzwanie, partnerzy projektu POMP mogą pochwalić się dużym doświadczeniem w badaniach polarnych w Europie, Kanadzie i Grenlandii, które przyniosły obszerne dane, w dużej mierze zebrane w miejscach, które od dawna dokumentują wpływ zmiany klimatu. Po ich zestawieniu lokalne dane zostaną połączone z danymi teledetekcyjnymi, aby wyszkolić modele ekosystemów przybrzeżnych i globalnych oceanicznych. „Modele te umożliwią nam zbadanie, w jaki sposób różne ekosystemy morskie reagowały na zmiany w lodzie morskim, lodowcach i pokrywie śnieżnej na przestrzeni ostatnich 20–30 lat, a także prognozowanie prawdopodobnych wpływów na przyszłe wiązanie, magazynowanie i sekwestrację dwutlenku węgla” — wyjaśnia Sejr. Zespół początkowo skupił się na wiązaniu przez głównych producentów lub rośliny, następnie na magazynowaniu (na przykład w formie żyjącej biomasy, w skali dziesięcioleci) i ostatecznie — na sekwestracji, w ramach której usuwanie dwutlenku węgla zachodziło w skali stuleci i tysiącleci. Zebrane dane sugerują, że zwiększony transport mętnej wody słodkiej z lądu do oceanu przybrzeżnego może w przyszłości zmniejszyć produktywność wybrzeża i zdolność ekosystemów morskich do wychwytywania dwutlenku węgla. „Dostarczymy dowodów na to, czy pierwotni producenci morscy mogą pomóc zrównoważyć emisje CO2, i przedstawimy konkretne sugestie dotyczące morskich obszarów chronionych, zwłaszcza w Arktyce" — podsumowuje Sejr.
Słowa kluczowe
niebieski dwutlenek węgla, powiązanie ocean-klimat-różnorodność biologiczna, łagodzenie zmiany klimatu i adaptacja do niej, naturalna sekwestracja dwutlenku węgla, usługi ekosystemowe, różnorodność biologiczna mórz, funkcjonowanie ekosystemów, ekologia funkcjonalna, planowanie przestrzenne obszarów morskich, podejście ekosystemowe