Badania naukowe finansowane ze środków Unii Europejskiej pomagają uczynić unijną przestrzeń powietrzną najbezpieczniejszą na świecie
Lotnictwo należy do najbezpieczniejszych form transportu, a w UE poważne wypadki lotnicze zdarzają się bardzo rzadko. To szczególnie dobra wiadomość, jako że w Europie działa około 150 linii lotniczych, a w 2016 roku na europejskim niebie odnotowano rekordową liczbę blisko 10,2 miliona lotów, przy średnim dziennym ruchu wynoszącym nieco poniżej 28 tysięcy lotów – to więcej niż poprzedni rekord z 2008 roku, tuż przed nadejściem kryzysu gospodarczego. Szacuje się, że do 2035 roku ruch lotniczy osiągnie poziom14,4 miliona lotów rocznie.
Zwiększenie zaangażowania UE na rzecz bezpieczeństwa lotniczego
Choć liczby te (oraz fakt, że katastrofy lotnicze należą do rzadkości) uspokajają, samozadowolenie nie powinno stawać na drodze zdecydowanym działaniom na rzecz bezpieczeństwa. W związku z tym Komisja Europejska nieustannie angażuje się w rozwijanie i wdrażanie nowych technologii, które mają sprawić, że do 2050 roku europejskie niebo stanie się najbezpieczniejsze na świecie. Ten cel polityczny został określony w wizji FlightPath 2050. Z punktu widzenia badań i rozwoju zaangażowanie Unii Europejskiej na rzecz najwyższych standardów bezpieczeństwa lotniczego znajduje również odzwierciedlenie w specjalnym finansowaniu w ramach programu „Horyzont 2020”, dzięki któremu na realizację projektów koncentrujących się na bezpieczeństwie lotniczym przeznaczono ponad 60 milionów euro. Stanowią one kontynuację znacznych środków finansowych przyznawanych w ramach poprzedniego siódmego programu ramowego (7PR). Kluczowym elementem jest również współpraca międzynarodowa, która pozwala wykorzystać dodatkowe środki. Niektóre spośród projektów przedstawionych w tej broszurze są realizowane z udziałem co najmniej jednego partnera spoza Europy. Istnieje kilka kluczowych obszarów, na których koncentrują się finansowane przez Unię Europejską działania w zakresie badań i innowacji. Należą do nich: badanie aspektów projektowania, produkcji i eksploatacji statków powietrznych i infrastruktur, łagodzenie ryzyka wynikającego z ekstremalnych warunków pogodowych i innych zagrożeń oraz ograniczanie wpływu czynnika ludzkiego i błędów popełnianych przez człowieka na bezpieczeństwo czynne i bierne. Innym kluczowym aspektem jest to, że przemysł lotniczy, podobnie jak wiele tradycyjnych gałęzi przemysłu, szybko się cyfryzuje, co oznacza zarówno nowe wyzwania, jak i rozwiązania dotyczące wysokich standardów bezpieczeństwa.
Przedstawiamy sześć nowych projektów
Po pierwszych sześciu projektach 7PR, które były omawiane w pierwszym wydaniu broszury Results Pack na temat bezpieczeństwa lotniczego, niniejsze nowe wydanie przedstawia kolejne sześć projektów, tym razem finansowanych w ramach programu „Horyzont 2020”. W ramach projektu EPICEA, wspólnego przedsięwzięcia realizowanego przez Unię Europejską i Kanadę, opracowano narzędzia komputerowe, które pomogą producentom w skuteczniejszym przewidywaniu i unikaniu zakłóceń elektromagnetycznych w nowoczesnych statkach powietrznych, na których pokładzie znajduje się coraz więcej systemów elektrycznych i materiałów kompozytowych. W projekcie VISION, realizowanym przez UE i Japonię, opracowywane są i testowane inteligentne technologie naprowadzania, nawigacji i kontroli, przyczyniające się do ograniczenia liczby incydentów i wypadków w lotnictwie cywilnym, podczas gdy w ramach projektu SafeClouds.eu trwają prace nad poprawą bezpieczeństwa lotów z wykorzystaniem narzędzi big data. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu EUNADICS-AV zajmują się poprawą bezpieczeństwa lotów dzięki opracowaniu wyjątkowego systemu, który dostarcza spójnych informacji w przypadku wystąpienia zagrożenia wpływającego na przestrzeń powietrzną, takiego jak obecność pyłu wulkanicznego. W projekcie SARAH wykorzystywane są narzędzia symulacyjne w celu poprawy bezpieczeństwa samolotów i śmigłowców w sytuacji awaryjnego wodowania. Z kolei w ramach inicjatywy Future Sky Safety gromadzona jest ogromna ilość badań i innowacji w dziedzinie bezpieczeństwa transportu lotniczego w całej UE w celu opracowania nowych narzędzi i podejść w dziedzinach takich jak materiały ognioodporne, wypadnięcia z pasa startowego, umiejętności pilotażu i zarządzanie bezpieczeństwem.