Jak inhibicja białka opóźnia przerzuty do kości
Francuscy naukowcy odkryli, w jaki sposób można opóźnić przerzuty nowotworu do kości. Podczas ostatniego Europejskiego multidyscyplinarnego kongresu na temat chorób nowotworowych 2011 w Sztokholmie, prof. Stéphane Oudard z Wydziału Onkologii Szpitala im. Georgesa Pompidou we Francji podkreślił, że inhibicja białka biorącego udział w metabolizmie kości ma kluczowe znaczenie dla opóźnienia przerzutów nowotworu do kości, występujących często przy jednej z form raka prostaty. Prof. Oudard podkreślił, że przeprowadzone przez jego zespół badanie dotyczące działania przeciwciała monoklonalnego o nazwie denosumab (XGEVA TM) jest pierwszą zakrojoną na dużą skalę próbą kliniczną zajmującą się takim działaniem. Według Europejskiej Organizacji Onkologicznej (ECCO), u nawet 90% cierpiących na raka prostaty mężczyzn, którzy nie mogą być leczeni hormonalnie, jako pierwsze występują przerzuty nowotworu do kości. Rozpoczęcie przerzutów zwykle oznacza wejście nowotworu w fazę przewlekłą, a następnie terminalną. Ostatecznie pacjent musi zmagać się z trudnościami zarówno natury psychicznej, jak i fizycznej, w tym ze złamaniami i uciskiem rdzenia kręgowego. "Dlatego bardzo ważna jest możliwość opóźnienia tego momentu zwrotnego" - tłumaczył prof. Oudard. "Wykazaliśmy, że zastosowanie denosumabu w tej grupie pacjentów może zahamować początki przerzutów do kości na okres nieco ponad czterech miesięcy". Inhibitowane za pomocą leku białko RANKL odgrywa kluczową rolę w formowaniu osteoklastów. O ile osteoblasty są komórkami tworzącymi kości, osteoklasty działają odwrotnie, niszcząc tkankę kostną. Blokując tworzenie się osteoklastów, możemy powstrzymać niszczenie kości i wzmocnić jej zdolność przeciwdziałania powstawaniu przerzutów. Przebadano w sumie 1 432 pacjentów płci męskiej, podzielonych losowo na 2 grupy: jedna grupa otrzymywała aktywną substancję leczniczą, a druga placebo. Wszyscy pacjenci byli proszeni o zażywanie wapnia i witaminy D jako suplementów wzmacniających kości. W czerwcu 2010 r. stwierdzono, że ponad 660 pacjentów miało przerzuty do kości lub zmarło. Naukowcy zakończyli ślepą próbę i ocenili wyniki. "Stwierdziliśmy, że denosumab przedłuża znacząco okres bez przerzutów do kości w porównaniu z placebo oraz że wyniki próby były spójne w różnych podgrupach wyznaczonych według rodzajów choroby, jak i zmiennych demograficznych, na przykład wieku, pochodzenia etnicznego i regionu geograficznego" - objaśniał prof. Oudard. "Na tej podstawie możemy wnioskować, że bez względu na charakterystykę pacjenta (początkowo opartą na wysokiej wartości antygenu swoistego dla prostaty (PSA) i/lub krótkiego czasu podwajania PSA), denosumab może opóźniać pojawianie się przerzutów do kości. W obecnej sytuacji, gdy brak jest skutecznych metod leczenia, jest to bardzo cenne odkrycie". Dane pokazują, że ryzyko zgonu jest pięciokrotnie większe u pacjentów, u których wystąpiły przerzuty do kości, niż u osób bez takich przerzutów. "Istnieją już skuteczne metody leczenia zarówno wczesnego (możliwego do leczenia hormonami), jak i zaawansowanego (odpornego na leczenie hormonami) raka prostaty, ale do teraz nie dysponowaliśmy terapiami dla tych pacjentów, których nie można leczyć hormonalnie, a u których nie wystąpiły jeszcze przerzuty" - tłumaczy prof. Oudard. "Nasze badanie pokazało, że denosumab wydłuża okres choroby przed przerzutami, kiedy to jakość życia pacjenta nie jest jeszcze znacząco pogorszona. Po raz pierwszy wykazaliśmy, że ingerencja w mikrośrodowisko kości może przynieść takie rezultaty. Uważamy, że w przyszłości będziemy mogli osiągnąć jeszcze lepsze wyniki, łącząc denosumab z innymi ukierunkowanymi metodami leczenia". Komentując wyniki badania, przewodniczący ECCO prof. Michael Baumann powiedział: "Jest to pierwsza duża próba kliniczna, która pokazała, że leczenie mikrośrodowiska kości znacząco opóźnia przerzuty do kości u pacjentów z rakiem prostaty niepodatnym na leczenie hormonalne i wysokim ryzykiem wystąpienia przerzutów. Co naprawdę zaskakujące, skuteczność metody jest zbliżona we wszystkich podgrupach badanych pacjentów. Odkrycie oznacza nowe opcje leczenia dla dużej grupy pacjentów, powinno też pobudzić dalsze istotne badania w tej dziedzinie".Więcej informacji: Europejska Organizacja Onkologiczna (ECCO): http://www.ecco-org.eu/
Kraje
Francja, Szwecja
