Ratunek dla kota kusego - ratunek dla świata
Różne gatunki zwierząt na całym świecie znajdują schronienie w lasach deszczowych rozrzuconych po całym świecie. Niemniej działalność człowieka sieje spustoszenie na naszej planecie i niezliczone stworzenia żyjącej na niej odczuwają tego skutki. Przykładem jest kot kusy (Prionailurus planiceps), który zamieszkuje lasy deszczowe Południowo-Wschodniej Azji. Wyniki nowych badań międzynarodowych pokazują, że region ten został przekształcony na plantacje, co w gruncie rzeczy sprawiło, że nie nadaje się do zamieszkania przez koty. Opublikowane w czasopiśmie Public Library of Science (PLoS) ONE wyniki badań wskazują również, że jedynie 16% obszaru lasów deszczowych objęto pełną ochroną według kryteriów Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Naukowcy pracujący pod kierunkiem Instytutu Badań Zoologicznych i Badań nad Dziką Przyrodą im. Leibniza (IZW) w Berlinie, Niemcy, kładą nacisk na fakt, że jest to tylko drobna cząstka chronionego terenu, a pozostające siedliska są wyjątkowo rozczłonkowane. Główny problem wiąże się z tym, że większość dużych parków narodowych w Południowo-Wschodniej Azji, konkretnie w półwyspowej Tajlandii, w Malezji, na Borneo i Sumatrze, mieści się na wysoko położonych obszarach, a koty kuse żyją na bagiennych, zalesionych terenach nizinnych i nadbrzeżnych. "Zebraliśmy wszystkie dostępne, rozproszone po różnych miejscach dane na temat tego kota, które pokazały nam, że występuje on głównie w lasach na terenach nizinnych i torfowo-bagiennych, blisko źródeł słodkiej wody" - wyjaśnia naczelny autor, dr Andreas Wilting z IZW. "Na podstawie tych danych opracowaliśmy model komputerowy, aby przewidzieć jego historyczne i aktualne rozmieszczenie. Kolejnym krokiem jest pozyskanie dalszych informacji na temat ekologii tego słabo poznanego gatunku i objęcie go ochroną, zapewniając w ten sposób zrównoważenie pozostających siedlisk leśnych o kluczowym znaczeniu" - dodaje. "W tym celu zidentyfikowaliśmy 19 głównych lokalizacji w całym zakresie habitatów, które w naszym modelu zostały wskazane jako istotne dla przetrwania tego rzadkiego gatunku w perspektywie długoterminowej." Z jednej strony tropikalna Azja Południowo-Wschodnia daje schronienie wielu różnym gatunkom, a z drugiej wiadomo, że odnotowuje się tam najwyższe tempo wylesiania na naszej planecie. Eksperci ostrzegają, że bioróżnorodność można chronić, jeżeli siedliska również znajdą się pod nadzorem. Zespół naukowców zachęca do ochrony bardzo zagrożonych lasów nizinnych i bagiennych w Azji Południowo-Wschodniej, wykorzystując kota kusego do skłonienia ludzi do działania. Wyjątkowość ważącego do dwóch kilogramów kota kusego polega na tym, że używa łap z błoną pławną do łowienia ryb i krabów w podmokłych siedliskach, takich jak między innymi zalane torfowiska i brzegi rzek w rozmaitych, tropikalnych lasach deszczowych półwyspowej Tajlandii, Malezji oraz Indonezji. Swój wkład w badania wnieśli naukowcy z Australii, Danii, Indonezji, Malezji, Niemiec, Szwajcarii, USA i Wlk. Brytanii.