Innowacyjny system przetwarzania umożliwia opracowanie opłacalnych i przyjaznych dla środowiska metod zarządzania obornikiem
W ostatnich dziesięcioleciach wprowadzono bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące przechowywania i rozprzestrzeniania obornika w celu kontrolowania negatywnego wpływu produkcji zwierzęcej i obornika na środowisko. Niemniej jednak intensyfikacja produkcji zwierzęcej doprowadziła do zwiększenia liczby stad w mniejszej liczbie gospodarstw i rozwoju działalności na skalę przemysłową, co skutkuje produkcją dużych ilości obornika w scentralizowanych lokalizacjach. Ponieważ intensywny chów zwierząt jest poddawany rosnącym naciskom, aby zminimalizować jego wpływ na środowisko, wybrano kilka metod ocenionych jako najlepsze dostępne technologie do przetwarzania obornika, przy jednoczesnym usprawnieniu wykorzystania zasobów odżywczych. Takie procedury nie są ani technicznie praktyczne, ani ekonomicznie wykonalne. Co ważniejsze, wymagają one zwykle krajowych dotacji, przez co są nierentowne w perspektywie długoterminowej. W związku z tym właściciele zakładów zajmujących się hodowlą trzody chlewnej muszą płacić firmom zajmującym się przetwarzaniem odpadów w celu zarządzania obornikiem z hodowli trzody, a więksi właściciele muszą inwestować we własną infrastrukturę do przetwarzania, aby zachować zgodność z przepisami. Nowoczesna technologia do czystszego, bardziej ekologicznego przetwarzania obornika Aby odpowiedzieć na te potrzeby, w ramach finansowanego ze środków UE projektu DEPURGAN (Swine-farm revolution) opracowano „skuteczny proces przetwarzania obornika z hodowli trzody chlewnej”, mówi koordynator projektu Javier Melús. „System jest ekonomiczny i przyjazny dla środowiska”. Zespół projektu DEPURGAN opracował i opatentował system do przetwarzania obornika z hodowli trzody chlewnej, dostosowany do potrzeb użytkowników. Jest w pełni zautomatyzowany, można go rozbudowywać i wdrożyć w jednym lub wielu gospodarstwach. Technologia ta nadaje się również do nawadniania i czyszczenia gospodarstw. Nie generuje gazów cieplarnianych, utylizuje odpady i nie zanieczyszcza warstw wodonośnych. Innowacja opracowana przez zespół projektu DEPURGAN minimalizuje stężenie zanieczyszczeń takich jak azot, fosfor, metale, bakterie i wirusy w oborniku. Te kluczowe elementy stanowią jednocześnie zagrożenia środowiskowe. Ponadto system umożliwia przetwarzanie obornika w miejscu jego wytwarzania, a przez to waloryzuje obornik pod względem odzysku energii i nawożenia. Optymalne wykorzystanie obornika Aby osiągnąć powyższe cele, system wykonuje szereg operacji fizykochemicznych, nazywanych „oczyszczaniem”. Zaliczają się do nich homogenizacja, oddzielanie ciał stałych od cieczy przez odwirowanie, proces koagulacji i flokulacji i rozdzielanie substancji stałych i ciekłych poprzez elektrokoagulację. W wyniku tych zabiegów uzyskiwane są dwa produkty resztkowe: stały i płynny. Stały osad wykorzystuje się do produkcji granulek z mieszaniny obornika i drewna sosnowego (w równych ilościach). Produkt ciekły jest wykorzystywany do produkcji nawozów do upraw rolnych. Proces opracowany w ramach projektu DEPURGAN eliminuje wirusy, bakterie i pasożyty oraz usuwa nieprzyjemne zapachy i kolory. Redukuje metale ciężkie w wodzie i stężenie azotu o odpowiednio około 99% i do 90%, a chemiczne zapotrzebowanie na tlen o prawie 95%. Dzięki wysokowydajnemu zasilaczowi zużycie energii elektrycznej zmniejszyło się o blisko 20%. „Dzięki projektowi DEPURGAN sektor hodowli trzody chlewnej ma teraz kompleksowe rozwiązanie, które zapewnia szybki zwrot z inwestycji przy niższym koszcie eksploatacji i konserwacji”, podsumowuje Melús. „System jest również opłacalny finansowo dla rolników, ponieważ nie muszą już być zależni od krajowych dotacji, a także przyczynia się do stworzenia gospodarki o obiegu zamkniętym na obszarach wiejskich”.
Słowa kluczowe
DEPURGAN, świnia, obornik, obornik z hodowli trzody chlewnej, zarządzanie obornikiem
