Usuwanie przeszkód z drogi ku zautomatyzowanemu transportowi
W ramach ambitnego czteroletniego projektu CITYMOBIL2, we Włoszech, Francji, Szwajcarii, Finlandii, Grecji i Hiszpanii rozlokowano dwie floty złożone z sześciu dziesięcioosobowych pojazdów autonomicznych. W pojazdach, wyposażonych w systemy lokalizacji i percepcji, zainstalowano także komputery pokładowe do przetwarzania danych i podejmowania decyzji dotyczących kierowania pojazdem. Nawiązywały one z powodzeniem komunikację ze scentralizowanym systemem zarządzania, który podejmował decyzje na poziomie floty, przydzielając każdemu pojazdowi zadania stosownie do zapotrzebowania na transport. Nowa filozofia Sukces czteroletniego projektu może przekształcić sposób, w jaki spoglądamy na zautomatyzowany transport. „Do tej pory nacisk kładziony był na wbudowywanie technologii w pojazdy, aby mogły dotrzeć wszędzie, bez liczenia się ze środowiskiem czy infrastrukturą” – zauważa koordynator projektu CITYMOBIL2, profesor Adriano Alessandrini z Uniwersytetu Florenckiego we Włoszech. „Będę argumentować, że to nie jest dobre rozwiązanie, gdyż zapewnienie bezpieczeństwa jest w pełni uzależnione od technologii pokładowej. Jeżeli nauczymy samochód prowadzić tak jak człowiek, to możemy spodziewać się tej samej liczby ofiar śmiertelnych”. Z tego właśnie względu partnerzy CITYMOBIL2 nie koncentrowali się na ulepszaniu inteligencji pojazdów, a raczej na holistycznym spojrzeniu na cały system transportowy, aby wykazać jego niezawodność jako całości. Ta koncepcja, jak podkreśla Alessandrini, przyświecała przez ostatnie 20 lat automatyzacji metra i kolei. „Ze zautomatyzowaną technologią mamy do czynienia od dekad” – dodaje. „To nic nowego. Wyzwanie polega na znalezieniu odpowiednich dostawców technologii, a my staraliśmy się w ramach tego projektu stosować, na tyle na ile to było możliwe, gotowe technologie. Przede wszystkim należy przemyśleć na nowo całą infrastrukturę transportową i zastanowić się na sposobem zarządzania nią, aby mogli z niej bezpiecznie korzystać różni użytkownicy poruszający się z różną prędkością. Nadejście zautomatyzowanego transportu daje nam tę możliwość”. Jak wykorzystać potencjał rynkowy Kluczowym wyzwaniem w ramach projektu było wprowadzenie pojazdów na drogi w siedmiu krajach, funkcjonujących w siedmiu odmiennych systemach prawnych. „Zdobyliśmy doskonałe doświadczenia w Grecji, gdzie właśnie uchwalona została specjalna ustawa umożliwiająca nam eksploatację w pełni zautomatyzowanego autobusu” – stwierdza Alessandrini. „W innych krajach nawiązaliśmy ścisłą współpracę z ministerstwami. We Francji na przykład mogliśmy wykorzystywać zautomatyzowane autobusy, o ile na pokładzie była osoba gotowa do przejęcia kierownicy. Aby przekształcić testy w realne produkty rynkowe, musimy jednak zrobić znacznie więcej”. Potencjał komercjalizacyjny, jak twierdzi Alessandrini, jest. „Znam trzech lub czterech producentów w pełni zautomatyzowanych pojazdów wahadłowych. Jedno z tych przedsiębiorstw powstało jako bezpośredni efekt tego projektu” – zauważa. „Każde z nich jest w stanie dostarczyć w pełni zautomatyzowane pojazdy wahadłowe do obsługi końcowych odcinków trasy i replikować to, co osiągnęliśmy w ramach tego projektu. Potrzebujemy jednak wsparcia decydentów”. Alessandrini chciałby teraz doprowadzić do wdrożenia wyników projektu na większą skalę. Chciałby na przykład, aby zautomatyzowany transport wyzwolił się z klatki „obsługi ostatnich odcinków tras z niską prędkością” i rozpoczął przejazdy po mieście. „Przedłożyliśmy Komisji propozycje związane z tą koncepcją i jesteśmy przekonani, że zmienią one punkt widzenia” – twierdzi. „To naprawdę może przełożyć się na rentowny zautomatyzowany transport publiczny. I tutaj znowu potrzebujemy niezbędnej infrastruktury prawnej”.
Słowa kluczowe
CITYMOBIL2, automatyzacja, transport, droga, bezpieczeństwo, pojazdy, infrastruktura
