Nowe terapie skojarzone zwalczają infekcje grzybicze
Mimo leczenia przeciwgrzybiczego śmiertelność pozostaje wysoka, a w przypadku trudnych do wyleczenia infekcji pleśniowych jedynym skutecznym wyjściem jest chirurgiczne usunięcie zakażonej tkanki. Badacze z finansowanego przez UE projektu "In vitro pkpd system" przyjęli alternatywne podejście polegające na przeciwgrzybiczej terapii skojarzonej opartej na co najmniej dwóch środkach przeciwgrzybiczych. Opracowali laboratoryjny system farmakokinetyczno-farmakodynamiczny (PK-PD) dla grzybów strzępkowych. Farmakokinetyka dotyczy oddziaływania farmaceutyków na organizm, w tym sposobu i szybkości wydalania oraz czasu trwania skutku, natomiast farmakodynamika zajmuje się trybem oraz skutkami działania leków. System symuluje mikrośrodowisko miejsca infekcji, wpływające na interakcje lek-gospodarz-grzyb. W podejściu tym użyto różnych grzybów charakteryzujących się szerokim zakresem atrybutów mikrobiologicznych, aby przetestować różnice w wirulencji, szybkości wzrostu i podatności na leki. Uczestnicy projektu przeprowadzili wstępne eksperymenty, by zbadać, na ile dobrze farmakokinetykę (PK) leków przeciwgrzybiczych można symulować w laboratorium i czy jest możliwe wiarygodne mierzenie grzybiczej farmakodynamiki (PD). W wypadku badań PK ocenie poddano szereg badań biologicznych, chcąc ustalić stężenia różnych leków przeciwgrzybiczych przy użyciu rozmaitych pożywek oraz podatnych szczepów drożdży i pleśni. Naukowcy opracowali system złożony z wewnętrznej komory z półprzepuszczalnej błony celulozowej, która w sposób wybiórczy umożliwia dyfuzję cząsteczek. Wnętrze wewnętrznej komory zaszczepiono grzybami z gatunku Aspergillus conidia, a do komory wewnętrznej i zewnętrznej wprowadzono leki przeciwgrzybicze. Model ten w różnym tempie przepuszczał dwa leki przez błonę, a tym samym umożliwiał badanie kombinacji leków. Nowy system laboratoryjny pomyślnie symuluje farmakokinetykę leków przeciwgrzybiczych u człowieka oraz eksponuje ważne różnice farmakodynamiczne w ich aktywności, których nie można wykazać za pomocą konwencjonalnych testów. Wyniki eksperymentów zostały porównane z już opublikowanymi danymi uzyskanymi z modeli zwierzęcych na podstawie tych samych szczepów z rodzaju Aspergillus. Pokazują one, że nowy system PK-PD opracowany przez uczestników projektu może być używany zamiast eksperymentów na zwierzętach. Dzięki wynikom uzyskanym na podstawie symulowanych dawek dla człowieka będzie można, ustalając dawkę optymalną, poprawić skuteczność farmaceutyków w leczeniu zakażeń gatunkiem Aspergillus. Odkrycia te okażą się przydatne podczas prób klinicznych z zastosowaniem dawek, jakie nowy system wskazał jako skuteczne. Większa skuteczność terapii przeciwgrzybiczych w trudnych do wyleczenia infekcjach przyniesie lepsze efekty kliniczne, obniżenie śmiertelności i skrócenie czasu leczenia. Wyniki projektu powinny doprowadzić do zmniejszenia kosztów terapii oraz poprawy jakości życia osób cierpiących na infekcje grzybicze.
