Złożoność bezpieczeństwa energetycznego
Zapewnienie stabilnej podaży energii, która będzie odpowiadać rosnącemu popytowi zindustrializowanych gospodarek europejskich, staje się wyzwaniem. Jednocześnie, bezpieczeństwo energetyczne staje się priorytetem w procesie kształtowania polityki. Naukowcy finansowani przez UE zainicjowali projekt SECURE ("Security of energy considering its uncertainty, risk and economic implications"), aby opracować ramy, pozwalające określać poziom bezpieczeństwa energetycznego UE. Partnerzy projektu SECURE rozszerzyli obecne inicjatywy badawcze i badania polityczne w dziedzinie bezpieczeństwa energetycznego na szereg ważnych sposobów. Wykorzystano dane szacunkowe odzwierciedlające "gotowość do płacenia", by określać, do jakiego stopnia gospodarstwa domowe i branże przemysłowe są skłonne inwestować w łagodzenie zjawiska niepewności podaży. Modelowanie ryzyka powiązało średnioterminowe modele gospodarcze ze wskaźnikami bezpieczeństwa energetycznego i opieką społeczną. Projekt SECURE połączył również długoterminowe scenariusze polityki z symulacjami bezpieczeństwa energetycznego. Na koniec badacze uwzględnili kwestie swoiste dla sektora w odniesieniu do wszystkich ważnych technologii energetycznych (ropa, gaz ziemny, energia jądrowa, źródła odnawialne i energia elektryczna), a następnie wzięli pod uwagę scenariusze wypadków lub zdarzeń terrorystycznych. Naukowcy zbadali kwestie geopolityczne z perspektywy jakościowej i ilościowej, mechanizm kształtowania się cen i strukturę rynków energetycznych w obrębie UE oraz poza nią. Aby uwzględnić koszty, korzyści i zagrożenia wiążące się z różnymi decyzjami politycznymi, wykorzystano narzędzia oceny, które obejmują wskaźniki energetyczne. Na tej podstawie zespół zdołał podsumować podstawowe wnioski i opracować przemyślane zalecenia polityczne. Podsumowując, silne strategie polityczne w sprawie energii muszą koncentrować się na bezpieczeństwie, ekologiczności i konkurencyjności w kontekście stabilnych relacji międzynarodowych. Polityki w sprawie klimatu dotyczące niskoemisyjnych systemów energetycznych wymagają większego poparcia i ram prawnych realizowanych poprzez środki zachęty i włączanie ich do europejskich systemów elektrycznych. Biorąc pod uwagę fakt, że tego typu koordynacja może nie odbywać się wyłącznie w oparciu o popyt i podaż, istnieje możliwość, że rządy zostaną wezwane do przyjęcia aktywnej roli. Najbardziej efektywnym sposobem dla UE na wdrożenie opłacalnego i niskoemisyjnego systemu użytkowania energii jest stworzenie ogólnoeuropejskiej polityki handlu emisjami lub nałożenie podatku od emisji CO2. Aby zwiększać konkurencyjność i rozwój, polityki regulacyjne UE powinny promować wzajemne zależności między infrastrukturą elektryczną i gazową. Członkowie projektu SECURE dostarczyli obszerną strukturę metodologiczną obejmującą scenariusze długoterminowe, by móc oceniać bezpieczeństwo podaży. Ważne zalecenia w zakresie polityki opracowane przez zespół SECURE mogą okazać się nieocenione w kształtowaniu strategii UE na rzecz zwiększonego bezpieczeństwa energetycznego.
