Bioróżnorodność wybrzeży skalistych
Szczegółowe zrozumienie mechanizmów rządzących zmianami ekosystemów pozostaje jednym z największych wyzwań ekologii, a jednocześnie stanowi klucz do skutecznej ochrony wybrzeży oraz do skutecznego zarządzania nimi. W ramach finansowanego ze środków UE projektu o nazwie „Bioróżnorodność i łączenie odporności społeczności przybrzeżnych” ('Biodiversity and connectivity in the resilience of coastal marine communities' - Bioconnectence) zbadano zdolność dennych organizmów morskich, występujących w strefach miedzypływowych wybrzeży skalistych, do regeneracji po zakłóceniach. Strefa międzypływowa to strefa wystawiona na działanie powietrza w czasie odpływu, a pokryta wodą podczas odpływu. Naukowcy przeprowadzili badanie bioróżnorodności tej strefy wzdłuż wybrzeża Ligurii. Bioróżnorodność można opisać jako ilość i różnorodność gatunków zwierząt i roślin na danym obszarze. Naukowcy przeprowadzili także eksperymenty na wielu obszarach, w celu oceny roli ekosystemów w kształtowaniu tempa regeneracji, a zatem odporności. Przeprowadzono zakrojone na szeroką skalę badanie odporności ekologicznej, w celu zniwelowania istniejącej rozbieżności pomiędzy teorią a badaniami eksperymentalnymi, przeprowadzanymi w terenie i w laboratoriach. Odkrycia dokonane w ramach projektu dostarczyły istotne dane na temat stanu środowiska oraz ilości i różnorodności roślin i zwierząt występujących na wybrzeżach skalistych. Partnerzy uczestniczący w projekcie zgromadzili dane na temat mało zbadanych organizmów, takich jak podobne do krewetek amfipody oraz pierścienice (syllidae oraz nereidae), które występują pośród niewielkich, „darniowych” alg. Powyższe próbki wymagały dokonania żmudnej identyfikacji i zliczania w laboratorium. W porównaniu do klasycznych technik próbkowania, fauna zamieszkująca darnie algowe zwiększyła szacowane bogactwo gatunków wzłuż skalistych wybrzeży. Strategia próbkowania przyjęta w projekcie Bioconnectence umożliwiła identyfikację wzorców w szerokim zakresie skal przestrzennych, pozwalając na zgromadzenie większej ilości informacji na temat różnorodności przestrzennej wzdłuż wybrzeża. Zrozumienie znaczenia organizmów zamieszkujących darnie algowe dla bioróżnorodność stanowi zachętę do nowych badań nad wykorzystaniem podstawowych zasobów pokarmowych oraz całościowych struktur sieci pokarmowych. Sieć pokarmowa to społeczność organizmów zbudowana z wielu powiązanych łańcuchów pokarmowych. Naukowców szczególnie interesuje znaczenie detrytusu wytwarzanego w siedliskach darniowych. Dane uzyskane w ramach projektu Bioconnectence pozwolą decydentom, naukowcom i osobom zajmującym się ochroną środowiska ulepszyć zarządzanie wybrzeżami, a zwłaszcza specjalnymi „morskimi obszarami chronionymi” oraz ich rolą w zachowaniu różnorodności biologicznej.
