Ruchoma grupa zadaniowa do utrzymania ruchu maszyn
W przemyśle, zwłaszcza w środowiskach MŚP, nagłe zatrzymanie produkcji spowodowane przez awarię maszyny przysparza dużo kłopotu. Opóźnienia wizyty technika, ściąganego w celu naprawy lub wymiany maszyny, mogą być kosztowne i czasochłonne. Na to wszystko składają się dodatkowe koszty, utracone zyski oraz utracona zamówiona produkcja. Idealnym rozwiązaniem byłoby, gdyby maszyna nie wymagała nigdy naprawy, ale jest to sprawa nierealna. Tak więc, najlepszym rozwiązaniem jest dokonanie szybkiej naprawy maszyny, przy minimalnych kosztach. W ramach finansowanego przez UE projektu o nazwie "Umożliwienie prowadzenia następnej generacji usług" (Multinet), opracowano innowacyjny system łączności, który zapewnia użytkownikom ruchome rozwiązania takich problemów w kontekście sieci bezprzewodowych (opartych na protokołach IP). Opracowany system może realizować takie rozwiązania bez konieczności modyfikacji istniejącej sieci ani aplikacji użytkowników w sposób płynny i przeźroczysty. W rzeczywistości, priorytetowa uwaga zespołu skoncentrowana była na wielodostępności do inteligentnych terminali PC użytkownika. Terminale takie zapewniają wybór inteligentnej sieci oraz możliwość prowadzenia dynamicznych modyfikacji nośnika pomiędzy sieciami WLAN – czyli bezprzewodowej łączności sieciowej – na niewielkie odległości, przy użyciu radia lub sygnałów podczerwieni, zamiast stosowania tradycyjnych sieci przewodowych. Nośnik pozwala na przesyłanie sygnałów informacji pomiędzy interfejsami sieci. Wyobraźmy sobie, na przykład, że technik, znajdujący się w odległym miejscu, przekazuje komuś na miejscu sposób naprawy lub ulepszenia maszyny. Stosując system opracowany przez Multinet, technik może mieć natychmiastowy dostęp do schematów maszyny, zdjęć, ciągłego wideo i innych wymaganych informacji; wszystko niewielkim kosztem i przy zastosowaniu standardowych technologii. Opracowanie takiego systemu łączy się z wieloma wyzwaniami. Po pierwsze, naukowcy muszą znaleźć najlepszy sposób na zharmonizowanie szeregu sieci i aplikacji. Po drugie, system będzie musiał dostosowywać się sam do wszelkich zmian ewolucyjnych – technologicznych lub konstrukcyjnych − zachodzących w takich sieciach i aplikacjach. W celu zapewnienia wzajemnej operatywności i usług, Multinet musiał najpierw opracować narzędzia oraz protokół płynnego przekazywania sesji multimedialnych poprzez różniące się między sobą sieci. Naukowcy opracowali następnie oprogramowanie główne i/lub pośredniczące, co mogłoby przystosować aplikację do istniejących usług nośnika. Z uwagi na fakt, że technologie ulegają zmianom, naukowcy musieli się także upewnić, że ich system łączności będzie zdolny do automatycznego ewoluowania, bez konieczności interwencji z zewnątrz. Dlatego też, zbudowali mechanizm, który umożliwia przystosowanie do zmiennej natury aplikacji multimedialnych i gwarantuje wykonalne usługi, prowadzone nawet w trudnych warunkach, mogących przerywać przesyłanie informacji. Multinet przetestował następnie i zweryfikował innowacyjny system łączności w lokalizacjach znajdujących się w Hiszpanii, Francji i Włoszech. Multinet finansowany był z inicjatywy Szóstego Programu Ramowego w zakresie "Technologii społeczeństwa informacyjnego" (TSI).
