Mobilne sieci ad hoc — od teorii do rzeczywistości
Mobilne sieci ad hoc są zbiorem mobilnych węzłów połączonych siecią bezprzewodową. Węzły mogą dowolnie organizować się w tymczasowe topologie sieciowe, umożliwiając działanie na obszarach nieposiadających infrastruktury komunikacyjnej. Pomimo wszechstronności technologii wi-fi użytkownicy rzadko wykorzystują tryb ad hoc kart sieci bezprzewodowej 802.11. Może to być spowodowane rozbieżnością pomiędzy oczekiwaniami użytkowników końcowych a badanymi zagadnieniami technicznymi. Badania koncentrują się głównie na optymalizacji protokołów niższych warstw w nierealistycznych warunkach. Niewiele uwagi poświęca się jakości usług (QoS) zapewnianej użytkownikom końcowym przez sieci ad hoc w realnych warunkach. Projekt MOBILEMAN miał na celu zmniejszenie tej rozbieżności dzięki planowi badań łączącemu w sobie analizę teoretyczną z doświadczeniami związanymi z pracą w sieciach ad hoc. Główna część badań wymagała przeprowadzenia szczegółowych pomiarów, ponieważ przybliżenia stosowane w symulacjach i analizach mogły skutkować niedokładnymi wynikami. W celu poznania potencjału tkwiącego w tej technologii poddano analizie zależność zasięgu komunikacji od różnych parametrów. Skoncentrowano się na opisaniu kluczowych parametrów sieci, takich jak maksymalna odległość komunikacyjna pomiędzy małą liczbą węzłów oraz interakcje pomiędzy węzłami, w których następuje jednoczesna transmisja danych. Oprócz wpływu parametrów środowiskowych analizie poddano także wpływ parametrów zależnych od technologii. Pomiary przeprowadzone w warunkach zmiennej wilgotności i zmiennej szybkości transmisji danych zostały wykorzystane do weryfikacji podręczników w zakresie sieci komputerowych oraz zdefiniowania dokładniejszego modelu kanału kart sieci bezprzewodowej 802.11. Dzięki wykorzystaniu bardziej realistycznego modelu kanału rozwiązano problemy z węzłami — tak ukryte, jak i powszechnie znane. W celu przeciwdziałania braku koordynacji pomiędzy węzłami zbadano szereg rozszerzeń protokołu dostępu do medium transmisyjnego standardu 802.11. Modyfikacje rozwiązały także problem nierównomiernego przydzielania zasobów kanałów do wszystkich węzłów. Platforma sprzętowa i programowa zaprojektowana w trakcie eksperymentów z zastosowaniem udoskonalonej karty 802.11 MAC w realnych warunkach przetarła szlaki dla nowych kierunków badań. Obejmują one opracowanie składników współdzielonej pamięci pozwalających na wymianę informacji sieciowych wszystkich warstw sieci, w tym warstw trasowania i transportu.
