Zalecenia dotyczące upraw energetycznych
Celem Komisji Europejskiej jest zwiększenie udziału biopaliw w portfolio energetycznym przy jednoczesnym unikaniu negatywnego wpływu na środowisko, wzrostu cen żywności czy innych potencjalnych skutków ubocznych. Badanie uzyskało wsparcie programu Energia, Środowisko i Zrównoważony Rozwój (ang. Energy, Environment and Sustainable Development, EESD), którego zadaniem było określenie najbardziej opłacalnych upraw energetycznych spełniających powyższe wymagania. W projekcie BIO-ENERGY CHAINS uczestniczył Institut fuer Umweltstudien - Weibel & Ness GmbH (IUS) w Niemczech. Zadaniem zespołu z Instytutu była ocena wpływu na środowisko (EIA, ang. Environmental Impact Assessment) z uwzględnieniem całego cyklu rozwojowego każdego typu biopaliwa. Stwierdzono, że zarządzanie uprawami - między innymi w zakresie stosowania środków chemicznych, wykorzystania urządzeń oraz planowania zbiorów - jest tak samo istotne, jak wybór gatunku uprawy. Na podstawie analiz różnych upraw badacze z IUS sformułowali kilka zaleceń. Na przykład lasy, środowiska podmokłe oraz inne cenne ekosystemy nie powinny być przeznaczane pod uprawy energetyczne. Należy w tym celu wykorzystywać jałowe tereny rolnicze lub obszary wiejskie. Ponadto łączenie różnych rodzajów upraw energetycznych sprzyja bioróżnorodności przy jednoczesnym wzbogaceniu krajobrazu o lokalną faunę. Uważne planowanie zasiewu może w realny sposób podnieść wartość środowiska, na przykład poprzez kontrolę erozji lub odzyskiwanie surowców ze ścieków. Zaplanowane zasiewy mogą także wspomóc tworzenie związków między naturalnymi siedliskami oraz pozwolą przełamać monokulturę rolniczą. Badacze z IUS stwierdzili, że wybór uprawy i miejsca pod nią powinien być nieodłącznym elementem ogólnej strategii ukierunkowanej na zrównoważone rolnictwo, zarządzanie środowiskami leśnymi oraz na rozwój regionalny.
