Peptydy penetrujące komórkę i funkcjonalne naśladowanie białek
Peptydy CPP wspomagają pobieranie do wnętrza komórki peptydów oraz białek zawierających peptydy i dowiodły swojej wartości w transporcie błonowym. Częstość występowania i działanie sekwencji penetrujących nie są jednak dobrze poznane w białkach natywnych. W ramach projektu CPP porównywano sekwencje peptydowe w celu sprawdzenia założenia, że dla wewnątrzkomórkowych pętli receptorów sprzężonych z białkiem G (ang. GPCR, G-protein coupled receptor) istnieje duże prawdopodobieństwo występowania zdolności penetrowania komórek. Pętle są również miejscami, za pomocą których receptory wykrywają cząsteczki poza komórką, aktywują odpowiedzi komórkowe i oddziałują z białkiem G. W związku z tym zespół badawczy postawił hipotezę, że krótkie peptydy penetrujące komórkę pochodzące od receptorów GPCR mogą przechodzić przez błonę komórkową i modyfikować aktywność białka G w sposób podobny do białek receptora. Hipotezę tę zbadano za pomocą analizy dwóch różnych systemów modelowych. W pierwszym modelu zastosowano peptyd M511 angiotensyny szczurzej, który powoduje zwężenie naczyń krwionośnych. W drugim modelu natomiast użyto peptydu CPP o nazwie G53-2, pochodzącego z ludzkiego receptora peptydu glukagonopodobnego 1 (ang. GLP-1R, glucagon-like peptide receptor 1) i pobudzającego wydzielanie insuliny. Oba peptydy wykazywały takie samo działanie jak ich białka macierzyste, co sugeruje możliwość naśladowania funkcji sygnałowych białek przezbłonowych przez krótsze fragmenty peptydowe.
