Dopasowywanie urządzeń pomocniczych do konkretnych osób
Termin technologia pomocnicza (AT, Assistive Technology) odnosi się do urządzeń pomagających osobie niepełnosprawnej w wykonywaniu zadań, które bez tego były dla niej bardzo trudne lub niemożliwe do wykonania. Technologia ta ma na celu zapewnienie większej niezależności takich osób od opiekunów i zwiększenia ich pewności co do własnych umiejętności. Jedną z głównych cech technologii AT jest to, że została ona opracowana z myślą o osobach z niepełnosprawnością trwałą, nie zaś rehabilitujących się. W ramach projektu I-MATCH skupiono się na dopasowaniu technologii AT do konkretnych użytkowników i ich indywidualnych umiejętności. Jest to ważne, ponieważ niepełnosprawność poszczególnych osób może być tak różna, jak sami ludzie. Występują różne stopnie niepełnosprawności i skuteczne wykorzystanie technologii AT wymaga wzięcia pod uwagę wielu czynników. Z tego powodu zaangażowani badacze opracowali metodę do użytku dla osób oceniających ułatwiającą zalecenie optymalnego urządzenia w każdym konkretnym przypadku. Korzystając ze środowiska wirtualnego, użytkownicy mogli eksperymentować z różnymi urządzeniami, co umożliwiało im poznanie zalet i wad każdego z nich. Na początku użytkownicy mogą być niechętnie nastawieni do korzystania z technologii AT. Zaobserwowano, że w przypadku przeprowadzenia szkolenia byli oni dużo bardziej skłonni zastosować tę technologię. Użytkownicy testowali wózek inwalidzki z urządzeniami dotykowymi, przełącznikami i joystickami, aby mogli zdecydować, które elementy kontrolne odpowiadały im najbardziej. Za pomocą specjalnie zaprojektowanego oprogramowania przeprowadzono testy działania kończyny górnej. Następnie utworzono raporty umożliwiające osobom oceniającym zalecenie najbardziej odpowiedniego interfejsu. Całość złożono w systemie wspierania podejmowania decyzji. Umożliwiał on dokonywanie systematycznych porównań, które umożliwiały lepszą ocenę na podstawie systemu punktowego.
