Badanie geologiczne lessu
Osuwiska zdarzały się w przeszłości, mają miejsce dzisiaj i będą nadal występowały w przyszłości. Istnieje nadzieja, że można będzie wprowadzać systemy wczesnego ostrzegania, by ograniczyć utratę życia ludzkiego i uszkodzeń mienia. Było to celem projektu OASYS, finansowanego w części przez Program Energia, Środowisko i Zrównoważony Rozwój. Instytut Badań Geodezyjnych i Geofizycznych Węgierskiej Akademii Nauk zbadał potencjał procesów osuwiskowych ścian lessowych. Less to drobnoziarnista gleba, często naniesiona przez wiatr. Wprawdzie wysoka zawartość cząsteczek w układzie kątowym sprzyja ich zlepianiu, to jednak warstwy lessu są nadzwyczaj podatne na osuwiska. W celu zrozumienia dlaczego osady lessowe są tak podatne, geolodzy węgierscy postanowili przebadać ściany lessowe występujące w ich kraju. W trakcie prowadzonych badań, skoncentrowanych na parametrach geochemicznych i sedymentologicznych, odkryto wiele aspektów roli, jaką odgrywa woda przy osłabianiu lessu. Woda, gruntowa, czy też stojąca, itp., powoduje usuwanie drobnych cząsteczek, ale także wpływa na stabilność poprzez ługowanie węglanów. Ponadto, zmiany składu mineralnego lessu mogą doprowadzać do istotnej zmiany jego własności fizycznych, takich jak kąt tarcia, spoistość oraz porowatość. W ostatecznym rezultacie osłabienie ścian lessowych może w końcu prowadzić do załamania strukturalnego i powstania osuwiska. Ta zdobyta wiedza zastosowana została przez Instytut Badań Geodezyjnych i Geofizycznych w kilku miejscach na terenie południowych Węgier oraz przekazana do koncorcjum OASYS.
