System klasyfikacji osuwisk OASYS
Jednym z głównych celów projektów B&R finansowanych przez Komisję Europejską jest rozwój współpracy. Współpraca kilku różnych instytucji ułatwia wymianę doświadczeń i wiedzy specjalistycznej oraz kształtowanie nowej wiedzy. Zakres geograficzny takiej współpracy jest zazwyczaj ograniczony do granic Unii Europejskiej, ale zdarzają się wyjątki. W przypadku projektu OASYS i systemów ostrzeżeń o osuwiskach w pracach wziął udział partner z Chin — kraju, który ucierpiał z powodu wielu niszczycielskich osunięć ziemi. Ważnym aspektem zarządzania ryzykiem związanym z osuwiskami jest prawidłowa klasyfikacja w przypadku ich wystąpienia. Ponieważ istnieje wiele różnych rodzajów osuwisk, nie ma jednolitego systemu ich klasyfikacji. Instytut Geological Bureau of China podjął się zadania integracji własnego systemu klasyfikacji z systemem używanym przez innego partnera projektu OASYS, Uniwersytet Modeny i Reggio Emilia, oraz z systemem powszechnie używanym w Stanach Zjednoczonych. Uzyskany w ten sposób system klasyfikacji OASYS opiera się na wielu czynnikach. Obejmują one rodzaj skał podłoża oraz górnej warstwy gleby, jak również mechanizm przyczyniający się do powstania osuwiska (powódź, trzęsienie ziemi itp.) Ponadto rodzaj przemieszczania się ziemi został określony tak dokładnie, jak to tylko możliwe: zapadanie, osuwanie, odkształcenie, runięcie, rozsuwanie, napływ — to tylko kilka przykładów. Na koniec opisano szczegółowo skutki występowania osuwisk. W instytucie Geological Bureau of China włożono duży wysiłek, aby zachować najlepsze elementy każdego z trzech oryginalnych systemów klasyfikacji. System OASYS został następnie użyty do klasyfikacji wielu osuwisk w lokalizacjach testowych, zarówno w Chinach, jak i Europie.