Droga sztuczna inteligencjo, współdzielona świadomość otoczenia to droga, którą należy podążać
W miarę jak sztuczna inteligencja zyskuje na popularności, rośnie też nasz strach przed tym, że maszyny zyskają (samo)świadomość podobną do ludzkiej. Bardziej niezawodną, energooszczędną i etyczną alternatywą jest rozwój sztucznej inteligencji specyficznej dla danej dziedziny. Nowe badanie wspierane przez finansowany ze środków UE projekt EMERGE wyjaśnia, że ta alternatywa nie wymaga, aby maszyny były świadomymi jednostkami. Argumentuje również, że możemy bardzo dobrze radzić sobie z prostszymi sposobami współdzielenia się świadomością otoczenia. Sztuczna inteligencja i roboty przyszłości mogą być rozwijane tak, aby były coraz bardziej zdolne do wykonywania wielu zadań lub były coraz bardziej wyspecjalizowane, a zatem wykonywały tylko określone zadania. Pierwsze podejście, które częściej znajduje się w centrum uwagi, budzi obawy, że działania złożonych, nieprzewidywalnych systemów sztucznej inteligencji mogą mieć niezamierzone konsekwencje lub wywoływać dylematy etyczne. Co więcej, obsługa systemu ogólnego przeznaczenia jest raczej nieefektywna energetycznie, co widać na przykładzie dzisiejszych dużych modeli językowych.
Świadomość indywidualna nie jest potrzebna
Zwolennicy alternatywnej wizji, autorzy badania twierdzą, że podczas planowania wielu jednoczesnych lub sekwencyjnych działań w różnych specjalistycznych systemach sztucznej inteligencji, obecność indywidualnej świadomości w każdym systemie nie jest ani niezbędna, ani wystarczająca. „Potrzebna jest zdolność do selektywnego dzielenia się odpowiednimi stanami z innymi systemami sztucznej inteligencji w celu ułatwienia koordynacji i współpracy — lub w skrócie współdzielenia świadomości otoczenia” — wyjaśnia główna autorka badania prof. Ophelia Deroy z partnera projektu EMERGE, Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium w Niemczech, w artykule opublikowanym na stronie internetowej projektu. Prof. Deroy, która jest ekspertką w dziedzinie filozofii umysłu i kognitywistyki, wyjaśnia dalej: „Ponieważ «świadomość otoczenia» często jest mylona ze «świadomością» indywidualną, przypisywaną m.in. ludziom, ważne jest podkreślenie, że wspólna świadomość otoczenia bardzo różni się od świadomości indywidualnej”. W przeciwieństwie do świadomości indywidualnej, dzielona świadomość otoczenia z definicji nie jest stanem prywatnym. Jest również przejściowa, co oznacza, że stany są dzielone z innymi tylko wtedy, gdy wymagana jest koordynacja lub współpraca, podczas gdy świadomość jest ciągła. Co więcej, podczas gdy samoświadomość jest ogólnie postrzegana jako zintegrowana lub zunifikowana, dzielona świadomość otoczenia może być selektywna pod względem dzielenia się różnymi stanami z innymi i może być rozproszona na różnych sztucznych agentów. „Współdzielona świadomość otoczenia sprawia, że ludzcy operatorzy mogą łatwiej monitorować sztucznych agentów i sterować nimi” — zauważa Sabine Hauert, profesorka inżynierii roju na Uniwersytecie w Bristolu w Wielkiej Brytanii, będącym partnerem projektu EMERGE (Emergent awareness from minimal collectives). „Takie rozwiązanie umożliwia również lepszą współpracę systemów, nawet jeśli zostały one zaprojektowane przez różne firmy. Dzielona świadomość otoczenia może pomóc autonomicznym pojazdom unikać kolizji, robotom logistycznym koordynować dostarczanie paczek, a systemom sztucznej inteligencji analizować złożoną historię medyczną pacjenta w celu opracowania przydatnych [sic] zaleceń dotyczących leczenia”. Więcej informacji: strona internetowa projektu EMERGE
Słowa kluczowe
EMERGE, AI, sztuczna inteligencja ogólna, świadomość, wspólna świadomość otoczenia
