Współtworzenie usług publicznych następnej generacji? Pomoże w tym aplikacja
W obecnej erze cyfrowej i partycypacyjnej współtworzenie stało się popularnym hasłem w kontekście administracji publicznej. W końcu czy istnieje lepszy sposób na przyciąganie zainteresowania obywateli usługami publicznymi i zwiększanie korzystania z takich usług niż poprzez angażowanie samych obywateli w ich tworzenie? Największą podjętą jak dotąd próbą był niedawno zakończony projekt CO3 (Digital Disruptive Technologies to Co-create, Co-produce and Co-manage Open Public Services along with Citizens). Opracowana w toku projektu jedyna w swoim rodzaju aplikacja mobilna wykorzystuje popularne technologie, takie jak rzeczywistość rozszerzona, blockchain, interaktywna demokracja, geolokalizowane obywatelskie sieci społeczne i techniki gamifikacji, aby wspierać rozwój cyfrowych usług publicznych następnej generacji. „Administracje publiczne są coraz bardziej zainteresowane możliwościami przełomowych technologii, które wspierają demokrację cyfrową i zwiększają zaangażowanie publiczne”, mówi Guido Boella, koordynator projektu CO3 reprezentujący Uniwersytet w Turynie. „Nasz projekt się do tego przyczynił, demonstrując możliwości wykorzystania rozwiązań cyfrowych w przypadku konkretnych usług. Rzuciliśmy także światło na istotny odbiór społeczny, określiliśmy zasoby, czynniki ryzyka i koszty, a także opracowaliśmy międzysektorowe projekty pilotażowe”.
Pięć projektów pilotażowych w zakresie innowacji społecznych w trzech miastach
Konsorcjum sprawdziło skuteczność swoich modeli i technologii w trzech miastach dla trzech scenariuszy: sieci społeczno-ekonomiczne, urbanizm cyfrowy i wymiana wiedzy. W każdym mieście przeprowadzono dwa testy pilotażowe. Na przykład w Atenach w ramach scenariusza „Grocery on Hold” wprowadzono dystrybucję wysokiej jakości żywności dla osób potrzebujących za pośrednictwem portfela opartego na blockchainie. Z kolei wykorzystana w ramach scenariusza „Urban Modelling in Empty Buildings” aplikacja z technologią rzeczywistości rozszerzonej i obywatelska sieć społeczna „First Life” stały się platformą dla debaty publicznej prowadzonej wśród Ateńczyków dotyczącej potencjalnego zagospodarowania pustych budynków. „Każdy z testów pilotażowych dostarczył innych wniosków na temat wykorzystania przez administracje publiczne przełomowych technologii w procesach współtworzenia. Szybko okazało się, że technologie te skutecznie wspierają i przyspieszają proces współtworzenia, o ile władze publiczne zdecydują się na zmianę swojego podejścia”, wyjaśnia Boella. W każdym przypadku inicjatywy musiały opierać się na potrzebach i oczekiwaniach zainteresowanych stron. Realizowany w Turynie scenariusz „Augmented Commoning” był zorientowany na zwiększanie uczestnictwa obywateli w zarządzaniu centrami społecznymi zwanymi „case del quartiere”. W tym celu wykorzystano wirtualną walutę do reklamowania, prowadzenia i nagradzania dobrowolnie podejmowanych działań i treści stworzonych w oparciu o rzeczywistość rozszerzoną, co pozwoliło sąsiadom wizualizować materiały dotyczące tych działań i uczestniczyć w pracach nad nimi. Z kolei realizowany w Paryżu scenariusz „Contributory Clinic” zakładał stworzenie fizycznej przestrzeni do dialogu na temat obaw związanych z nadmierną ekspozycją na ekrany wśród dzieci w wieku do trzech lat, a „Urban Modelling” angażował lokalnych architektów, administrację publiczną, studentów i profesorów w ponowne planowanie ich dzielnicy. „Projekt CO3 w całości poświęcony jest innowacjom społecznym – wprowadzaniu skutecznych rozwiązań, takich jak produkty, usługi i procesy, które są innowacyjne pod względem ich celów i środków oraz które odpowiadają na potrzeby społeczeństwa i wyzwania. Chcieliśmy odmienić usługi publiczne i zwiększyć zaangażowanie obywateli w oparciu o nowe technologie i metodologie współtworzenia”, dodaje Boella. Twórcom projektu udało się zrealizować dwa cele: pod względem technicznym, opracować platformę technologiczną CO3 i opartą na rzeczywistości rozszerzonej aplikację mobilną, a pod względem metodologicznym, zdobyć praktyczną wiedzę na temat wdrażania przełomowych zintegrowanych technologii w rzeczywistych scenariuszach związanych z usługami publicznymi. „Zainteresowane strony mogą dowiedzieć się więcej o tych ustaleniach, korzystając z przewodników, glosariuszy, metodologicznych zestawów narzędzi, materiałów szkoleniowych NOOC i wytycznych politycznych udostępnionych na stronie”, mówi Boella. „Chociaż projekt dobiegł końca, partnerzy w każdym mieście dalej testują możliwości innowacyjnych modeli ekonomicznych opartych na technologiach cyfrowych”.
Słowa kluczowe
CO3, aplikacja mobilna, usługi publiczne, współtworzenie, demokracja cyfrowa, innowacje społeczne