Analiza wzorców przestrzennych rozwoju pandemii COVID-19
Ekonomiczne i społeczne skutki wybuchu pandemii COVID-19 ujawniają nierówności społeczne oraz różnice ekonomiczne istniejące między poszczególnymi krajami i każą pochylić się uważnie nad zasadniczym problemem – biedni ludzie oraz obszary dotknięte ubóstwem odczuwają te skutki w największym stopniu. Wysiłki badawcze prowadzone w ramach finansowanego ze środków UE projektu IMAJINE, skupiające się dotychczas na opisie dynamiki nierówności w różnych obszarach Europy oraz na poszukiwaniu rozwiązania, które pozwoliłoby zareagować na ten problem najskuteczniej, zostały teraz przekierowane w stronę mającą umożliwić zrozumienie przyczyn wybuchu pandemii COVID-19 i jej skutków oraz opracowanie odpowiedniej strategii reagowania. Zespół badawczy porównał regionalne wzorce rozprzestrzenianie się wirusa w różnych krajach europejskich w okresie do końca kwietnia. W komunikacie prasowym wydanym przez koordynatora projektu IMAJINE, Uniwersytet w Aberystwyth, czytamy: „W Zjednoczonym Królestwie koronawirus rozprzestrzenił się na znacznie większym obszarze niż w pozostałych krajach europejskich, co sugeruje, że restrykcje zostały tam wprowadzone zbyt późno”. Badania przeprowadzone przez zespół z tegoż uniwersytetu wykazały, „że rozprzestrzenianie się wirusa na terenie Wielkiej Brytanii było w zdecydowanie mniejszym stopniu skoncentrowane w kilku obszarach zapalnych, niż miało to miejsce w innych krajach Europy”. W tym samym komunikacie prasowym czytamy: „Na podstawie zebranych danych można wykazać, że 69 % potwierdzonych przypadków choroby w Finlandii stwierdzono w rejonie Helsinek, 60 % w Portugalii – w rejonie Norte (w okolicach Porto), a w Norwegii 58 % przypadków zarejestrowano w rejonie Oslo. Z kolei w Londynie stwierdzono więcej przypadków zachorowania na COVID-19 niż w którejkolwiek innej części Zjednoczonego Królestwa, ale i tak stanowią one zaledwie niecałe 17 % wszystkich przypadków zachorowania w tym kraju. Wskazuje to na znacznie intensywniejsze rozprzestrzenianie się wirusa w Zjednoczonym Królestwie niż w którymkolwiek z innych krajów europejskich”. Według prof. Michaela Woodsa z Uniwersytetu w Aberystwyth „pojawianie się lokalnych ognisk epidemiologicznych ma wyraźnie regionalny charakter, a stopień ich zagęszczenia geograficznego jest różny w różnych krajach. W państwach o stosunkowo niskiej ogólnej zapadalności na COVID-19 skupiska przypadków występują zazwyczaj na obszarze jednego czy dwóch miast bądź regionów. W krajach dotkniętych pandemią w większym stopniu, takich jak Włochy czy Hiszpania, notuje się wiele »punktów zapalnych«, lecz widoczne są także obszary o znacznie niższej liczbie zachorowań”. Prof. Woods podkreśla znaczenie zagęszczenia geograficznego, „gdyż o ile początkowe »punkty zapalne« odnajdujemy przede wszystkim w dobrze skomunikowanych, bardziej zamożnych regionach, o tyle dowody wskazują, że wraz z rozwojem epidemii znacznie ciężej dotykane są nią obszary mniej zasobne ekonomicznie”. Prof. Woods dodaje: „Potrzebne są dalsze badania, ale z naszych analiz wynika, że te wczesne działania mające na celu ograniczyć geograficzne rozprzestrzenianie się koronawirusa mają istotne znaczenie dla ograniczania stopnia nasilenia epidemii”. Zespół badawczy planuje przeanalizować dokładniej geograficzne rozprzestrzenianie się koronawirusa w okresie kilku kolejnych miesięcy pod kątem „wpływu dostatku i stopnia urbanizacji na intensywność przebiegu epidemii”, jak czytamy w tym samym komunikacie.
Spójność terytorialna
Projekt IMAJINE (Integrative Mechanisms for Addressing Spatial Justice and Territorial Inequalities in Europe) ma trwać do grudnia 2021 roku. Jego głównym zadaniem jest opracowanie mechanizmów polityki integracji, które pomagałyby europejskim, krajowym i regionalnym agencjom rządowym w lepszym rozwiązywaniu kwestii nierówności występujących między różnymi obszarami w obrębie UE. Wpis na blogu na stronie projektu IMAJINE informuje też o prowadzonych w ramach projektu badaniach dotyczących zależności między migracją a nierównością, obejmujących mieszkańców i imigrantów na wybranych obszarach Grecji, Irlandii, Niderlandów, Polski, Rumunii i Walii. Badacze utrzymują, że ich odkrycia „wskazują na istnienie zasadniczej zależności między migracją a nierównościami. Na podstawie tych odkryć oraz poczynionych w ostatnim czasie postępów można wyciągać wnioski dotyczące wpływu kryzysu COVID-19 na migrację oraz nierówność społeczno-przestrzenną”. Więcej informacji: strona projektu IMAJINE
Słowa kluczowe
IMAJINE, koronawirus, COVID-19, wybuch, nierówność
