Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS

Article Category

Zawartość zarchiwizowana w dniu 2023-03-09

Article available in the following languages:

Naukowcy odnajdują część układanki cyklu życia węgorza

Naukowcy z Danii i Norwegii chcą poznać przyczynę kurczenia się zasobów węgorza. Badania zostały częściowo dofinansowane z projektu EELIAD (Europejskie węgorze w Atlantyku - ocena spadku ich liczebności), który otrzymał 2,63 mln EUR z tematu "Środowisko" Siódmego Programu Ramo...

Naukowcy z Danii i Norwegii chcą poznać przyczynę kurczenia się zasobów węgorza. Badania zostały częściowo dofinansowane z projektu EELIAD (Europejskie węgorze w Atlantyku - ocena spadku ich liczebności), który otrzymał 2,63 mln EUR z tematu "Środowisko" Siódmego Programu Ramowego (7PR). Wyniki badań zostały niedawno zaprezentowane w czasopiśmie Aquatic Biology. Eksperci z Narodowego Instytutu Zasobów Wodnych przy Politechnice Duńskiej (DTU Aqua) i z Norweskiego Instytutu Badań Przyrodniczych pilnie pracują nad odkryciem, dlaczego liczba europejskich węgorzy maleje oraz czy ta utrata jest powiązana z jakimikolwiek problemami, które ryby te napotykają w czasie swoich migracji do tarlisk na Morzu Sargassowym. "Węgorze zaczynają opuszczać znane sobie rzeki jesienią i ten pierwszy etap migracji prowadzący do wybrzeża jest dla nich bardzo ryzykowny" - wyjaśnia Kim Aarestrup z DTU Aqua, naczelna autorka raportu z badań. "Zbadaliśmy śmiertelność węgorzy na pierwszym etapie, śledząc 50 migrujących węgorzy srebrnych pokonujących dolny bieg rzeki Gudenaa oraz w czasie pierwszej fazy migracji morskiej we fiordzie Randers. Przyglądaliśmy się zarówno zachowaniu, jak i wskaźnikowi przeżywalności na tym pierwszym etapie migracji." Mimo iż śmiertelność była niska w dolnym biegu rzeki, naukowcy odkryli, że 60% węgorzy zniknęło we fiordzie Randers. Odkrycia potwierdzają tezę, że węgorze srebrne giną w czasie wczesnej, morskiej fazy migracji. Zespół podkreślił, że śmiertelność węgorza srebrnego w czasie migracji w górnym biegu rzeki również może być wysoka. Wyniki wcześniejszych badań przeprowadzonych w środkowym biegu rzeki Gudenaa i w innych rzekach europejskich wykazały niskie wskaźniki przeżywalności. Zdaniem naukowców wydaje się, że ostateczny wskaźnik przeżywalności węgorza srebrnego z rzeki Gudenaa w cieśninie Kattegat może kształtować się poniżej 10%. Wykorzystując automatyczne stacje nasłuchowe, aby ustalić dlaczego 60% węgorzy migrujących do fiordu Randers ginie, zespół zbadał migrację 50 dużych samic węgorza srebrnego, którym wszczepiono nadajniki akustyczne. Naukowcy monitorowali migrację węgorzy od dolnego biegu rzeki do fiordu Randers w czasie pierwszego etapu migracji. Dane pokazały, że 21% węgorzy we fiordzie było zgłaszanych jako odłowione przez rybaków (zarówno wędkarzy, jak i rybaków komercyjnych). Rybołówstwo miało przypuszczalnie największy wpływ na zmniejszenie liczby węgorzy we fiordzie. Po rozmowach z rybakami naukowcy potwierdzili, że kutry odłowiły część oznakowanych węgorzy (ich dokładna liczba nie jest znana), a fakt ten nie został zgłoszony. Należy zauważyć, że znaczniki były wszczepione wewnętrznie i naukowcy nie byli w stanie ustalić od razu, czy węgorz jest oznakowany. Zatem wśród ryb sprzedawanych i eksportowanych mogły znaleźć się także osobniki oznakowane - stwierdzają naukowcy. Zespół nie wykrył nadajników we fiordzie za pomocą obserwacji prowadzonej ręcznie. To skłoniło naukowców do wykluczenia możliwości zjedzenia niektórych węgorzy przez inne ryby we fiordzie. Zasugerowali, że wiele węgorzy mogło zostać zjedzonych przez ptaki potrafiące wyjąć rybę (wraz z nadajnikiem) z wody. Aczkolwiek podkreślili, że prawdopodobieństwo takiego scenariusza w przypadku największych węgorzy objętych badaniami było bardzo małe, ponieważ ryby były zbyt duże do wyciągnięcia. Ostatecznie eksperci są przekonani, że głównym winowajcą stojącym za utratą węgorzy jest rybołówstwo. Zespół odkrył również, że węgorze były niemrawe w czasie migracji z rzeki i fiordu. Bieżące dane sugerują, że węgorze docierają do Morza Sargassowego na wiosnę po opuszczeniu swoich rzek. Nawet osiągając prędkości z górnego przedziału średniej, zaledwie kilku węgorzom uda się dotrzeć do Morza Sargassowego na wiosnę następnego roku - stwierdzają naukowcy. Dr Aarestrup stwierdziła, że istotne znaczenie ma wyższa przeżywalność węgorzy w systemie rzeka-fiord, jeżeli unijny plan odbudowy - dotyczący udanego dotarcia węgorzy do Morza Sargassowego - ma się powieść.Więcej informacji: DTU Aqua: http://www.aqua.dtu.dk/english.aspx EELIAD: http://www.eeliad.com/

Kraje

Dania, Norwegia

Powiązane artykuły