Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

Article Category

Zawartość zarchiwizowana w dniu 2023-03-02

Article available in the following languages:

Starania naukowców o opracowanie jak najlepszej mapy lasów północnych

Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) rozpoczęła niedawno projekt, którego celem jest opracowanie jak najlepszej mapy lasów na północy Szwecji. Jak podają źródła ESA, cel ten jest jednym z kilku nakreślonych w kandydującej misji BIOMASA w ramach programu Eksplorator Ziemi. W rama...

Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) rozpoczęła niedawno projekt, którego celem jest opracowanie jak najlepszej mapy lasów na północy Szwecji. Jak podają źródła ESA, cel ten jest jednym z kilku nakreślonych w kandydującej misji BIOMASA w ramach programu Eksplorator Ziemi. W ramach tej misji naukowcy poznają rozmiary biomasy leśnej na świecie w celu oszacowania ziemskich zasobów węgla i ich przepływów. Zespół pracujący nad jedną z sześciu misji kandydujących w ramach programu Eksplorator Ziemi, BIOMASA, zakończył niedawno badania oceniające, które zostaną przedstawione społeczności naukowej w styczniu przyszłego roku. W swoim oświadczeniu ESA informuje, że trzy misje kandydujące zostaną wybrane do przygotowania badania wykonalności (następna faza opracowania misji), które umożliwi uruchomienie siódmego programu Eksplorator Ziemi organizowanego przez ESA. Według naukowców lasy północne, znane także jako tajga, zajmują około 15% powierzchni Ziemi. Lasy północne nie tylko wspomagają globalny cykl energii, węgla i wody, ale także tworzą pas wokół bieguna północnego przez prawie całą półkulę północną, rozciągając się od Europy północnej, przez Rosję, aż do Kanady i USA (konkretnie stanu Alaska). Tajga leży na północ od lasów liściastych i prerii, i na południe od tundry. Według ESA ogromne ilości węgla, jakie znajdują się w roślinności i glebie biomu (duże zbiorowisko zwierząt i roślin, występujące naturalnie i zajmujące duży habitat) północnego, sprawiają, że jest on największym magazynem węgla na świecie. Jak mówią przedstawiciele ESA, jeśli misja BIOMASA otrzyma zielone światło, jej uczestnicy postarają się odpowiedzieć na pytanie, ile węgla jest magazynowane i gdzie. Biomasa leśna zbudowana jest w około 50% z węgla. Naukowcy będą także starać się pogłębić wiedzę na temat cyklu węgla na świecie i zmian klimatycznych. Aby opracować mapę lasów północnych, naukowcy wykorzystają najdłuższe dostępne fale radarowe nadawane z satelitów obserwujących Ziemię z kosmosu: P-band (fale proporcjonalne). Naukowcy z ESA mówią, że fale radarowe o tej długości są szczególnie wrażliwe na mapowanie biomasy z kosmosu. "Kampania BioSAR 2008 jest pierwszą w historii ESA powietrzną kampanią z użyciem radaru o aperturze syntezowanej (SAR) nad lasami północnymi" - zauważa dr Malcolm Davidson, kierownik Komórki ds. Kampanii w ESA. "Ze względu na istotną rolę lasów północnych w misji BIOMASA i cyklu węgla w ogóle, niezbędne są bardzo precyzyjne i skuteczne metody przetwarzania sygnałów radarowych P-band na mapy biomasy" - dodał. "Gromadząc pomiary radarów SAR, pracujących na falach P-band i umieszczonych nad lasami północnymi, a następnie porównując uzyskane wyniki z zakrojonymi na szeroką skalę pomiarami na ziemi, będziemy w stanie zagwarantować, że mapy biomasy leśnej w tym unikalnym biomie, opracowane w ramach misji satelitarnej, będą dokładne." Instytut Mikrofal i Radarów Niemieckiego Centrum Przestrzeni Powietrznej i Kosmicznej (DLR) używa eksperymentalnego radaru o aperturze syntezowanej (E-SAR) w kampanii powietrznej. Akademia Rolnicza w Ume�, Szwecja, wspierana przez Szwedzką Agencję Badań Obronnych oraz Politechnikę Chalmers w Gothenburgu, prowadzi pomiary najważniejszych cech lasu, jak wysokość lasu i biomasy, na ziemi. Według ESA proces wzrostu w lasach północnych jest dosyć powolny ze względu na srogi klimat. "Wchodząc do któregokolwiek z drzewostanów na badanym terenie [...] wrażenie robi sama myśl, jak stare muszą być te drzewa" - komentuje profesor Lars Ulander z Politechniki Chalmers. "Niektóre z drzewostanów maja ponad 100 lat, więc biomasa w tym przypadku jest wynikiem 100 lat wzrostu."

Kraje

Szwecja

Powiązane artykuły