Naukowcy ujawniają zmniejszenie różnorodności dzikich pszczół i zapylanych przez nie kwiatów
Zespół europejskich naukowców ujawnił dowody na zmniejszenie się różnorodności pszczół, jak i zapylanych przez nie kwiatów. Naukowcy z Wielkiej Brytanii, Holandii i Niemiec analizowali dane dotyczące bioróżnorodności w przypadku setek lokalizacji i stwierdzili, że różnorodność pszczół zmniejszyła się o prawie 80 procent. Choć poprzednie badania wykazywały spadek w niewielu miejscach, to badanie jest pierwszym, które wykazało zmniejszenie bioróżnorodności pszczół na dużą skalę. Co więcej, towarzyszy temu jednoczesne zmniejszenie liczebności dziko rosnących kwiatów, którym do zapylania potrzebne są owady. Tymczasem populacja roślin wiatropylnych i samopylnych pozostaje na tym samym poziomie lub zwiększa się. Naukowcy mają obecnie nadzieję na wyjaśnienie, czy spadek różnorodności pszczół powoduje zmniejszenie liczebności dziko rosnących kwiatów, bądź odwrotnie, oraz czy rzeczywiście i pszczoły i kwiaty są uwięzione w błędnym kole prowadzącym do zagłady. - Niezależnie od przyczyny tego zjawiska, badania sugerują, że zmniejszenie się liczebności pewnych gatunków może pociągać za sobą kaskadowe wymieranie innych lokalnych gatunków z nimi powiązanych - zauważył dr Koos Biesmeijer z University of Leeds. Spadek liczebności pszczół może mieć poważne skutki dla sektora rolnego. - Uważa się, że wartość ekonomiczna zapylania wynosi od 30 do 73 miliardów rocznie - powiedział dr Simon Potts z University of Reading. Ostatnie dane dotyczące UE pochodzą z 1989 r., gdy w jej skład wchodziło tylko 12 członków. Nawet wówczas wartość zapylania przez pszczoły miodne tylko 30 upraw szacowano na 4,25 miliarda rocznie. Obecnie prowadzone są badania w celu uaktualnienia tych informacji. Oceniono, że zapylanie około 84 procent europejskich upraw jest bezpośrednio zależne od owadów. Uprawy te obejmują wiele owoców i warzyw, jak również orzechy, nasiona i zioła. Skutki zmniejszania się różnorodności pszczół nie byłyby tak dotkliwe, gdyby nie wymierały podobne gatunki owadów, które są zdolne do zapylania tych samych gatunków roślin. Niestety, badania ujawniły, że w rzeczywistości owady, które zapylają niewiele gatunków roślin lub mają specjalne potrzeby, jeśli chodzi o siedliska, to prawdopodobnie te, które wyginą. W rezultacie oznacza to, że niewielka liczba owadów zapylających "o ogólnej specjalności" zaczyna zastępować większą liczbę gatunków "o rzadszych specjalizacjach". Zdaniem dr. Biesmeijera te wnioski mają poważne implikacje. - Jeśli wzorzec powieli się w innych miejscach, "procesy zapylania" które uznajemy za oczywiste, mogą być zagrożone - ostrzegł. - A wraz z nimi przyszłość roślin, które cieszą nasze oko na spacerze poza miastem.
Kraje
Niemcy, Niderlandy, Zjednoczone Królestwo