Internet przedmiotów startuje w kosmos
Chociaż projekt został rozpoczęty w 2017 r., historia IoTEE sięga roku 2014, kiedy to powstał TELDASAT – niskokosztowa usługa komunikacyjna M2M wykorzystująca istniejącą infrastrukturę kosmiczną do zapewnienia łączności IoT. Jaki jest cel tego finansowanego przez ESA projektu? Stanie się pionierem rynku, na którym do 2022 r. mają się znaleźć 2 miliardy urządzeń LPWA. W tamtym czasie wybór naziemnego LPWA – technologii bezprzewodowej zaprojektowanej specjalnie w celu zapewnienia niskich kosztów i długiej żywotności baterii, dużego zasięgu i dużej pojemności w zastosowaniach IoT – był oczywistością, zwłaszcza w porównaniu z dużymi satelitami umieszczonymi na wysokich orbitach. Ostatnio jednak sytuacja uległa zmianie. „Nielicencjonowane technologie, takie jak Sigfox lub Lora, czy licencjonowane, takie jak LTE-M lub NB IoT, były w dużej mierze uznawane za bardziej atrakcyjne od dużych, drogich satelitów”, wyjaśnia Philippe Moretto, dyrektor SAT4M2M. „Jednak dzięki przyspieszonemu tempu innowacji i drastycznemu spadkowi kosztów w sektorze kosmicznym za sprawą między innymi małych satelitów o masie mniejszej niż 50 kg, Internet przedmiotów oparty na przestrzeni kosmicznej można obecnie poważnie traktować jako opłacalną alternatywę”. W szczególności dotyczy to obszarów poza przyszłymi inteligentnymi miastami. O ile technologie naziemne mogą być opłacalne z punktu widzenia urządzeń, budowa sieci jest kosztowna do tego stopnia, że ma sens tylko w najgęściej zaludnionych obszarach. Jak zauważa Moretto, sieci naziemne pokrywają obecnie około 2% powierzchni Ziemi, a zatem zapewnienie wszystkim dostępu do Internetu przedmiotów – co jest głównym celem unijnego programu na rzecz digitalizacji – wymagałoby ściślejszej integracji technologii naziemnych i kosmicznych. Od momentu powstania, SAT4M2M wykorzystuje TELDASAT w celu rozwoju kosmicznego segmentu IoT, a projekt IoTEE jest integralną częścią tego planu. Wykorzystując Międzynarodową Stację Kosmiczną (ang. International Space Station, ISS) jako poligon doświadczalny dla pierwszego w historii satelity LPWA, projekt skupia się na opracowaniu układu łączności wielopunktowej implementującego nowy protokół komunikacyjny na tych samych pasmach częstotliwości co Sigfox lub Lora. Kosmiczne LPWA jest uzupełnieniem naziemnego LPWA. Oznacza to urzeczywistnienie prawdziwie globalnego zasięgu, sieci zdolnej do wysyłania kilku komunikatów IoT dziennie przy użyciu tylko ISS. Jest w stanie zarządzać jednocześnie dużą liczbą połączeń oraz korzysta z niewielkich rozmiarów, niskich kosztów i długotrwałej autonomiczności – wynoszącej ponad 10 lat. „Wszystko to osiągnięto dzięki kilkuletnim wydatkom na badania i rozwój oraz patentom”, wyjaśnia Moretto. Kosmiczny Internet przedmiotów jest obecnie uważany zarówno przez inwestorów, jak i przemysł kosmiczny za rynek typu „błękitnego oceanu”. Firma SAT4M2M zamierza obsługiwać 1 milion jednostek i otrzymała wsparcie od ESA i NASA. Choć projekt zakończy się dopiero w styczniu 2019 r., Moretto podkreśla, że „pierwsze rezultaty potwierdziły nasze wcześniejsze oczekiwania, a nawet je przekroczyły”. O ile Airbus i SpaceX nie ogłosiły jeszcze daty uruchomienia swoich projektów, uczony mówi, że jego firma koncentruje się na jak najszybszym świadczeniu usług wstępnych we współpracy z FUJITSU Electronics.
Słowa kluczowe
IoTEE, kosmos, Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, TELDASAT, SAT4M2M, LPWA, satelita, Internet przedmiotów, IoT
