Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

Understanding the Long-Term fate of geologically stored CO2

Article Category

Article available in the following languages:

Podziemne składowanie CO2

Naukowcy z UE przeanalizowali możliwość podziemnego składowania dwutlenku węgla (CO2) jako sposobu na walkę ze zmianą klimatu. Z zasady rozwiązanie to jest skuteczne: uwięziony CO2 nie wycieka, a zaczopowane składowiska odznaczają się małym ryzykiem awarii.

Społeczność międzynarodowa postanowiła ograniczyć globalne ocieplenie do stosunkowo łagodnego średniego wzrostu temperatur wynoszącego maksymalnie 2°C. Osiągnięcie tego założenia wymaga różnych rozwiązań, wśród których szczególnie ważne jest wychwytywanie i geologiczne składowanie dwutlenku węgla. W ramach projektu ULTIMATECO2 (Understanding the long-term fate of geologically stored CO2), finansowanego ze środków UE, oceniono długofalowe skutki geologicznego składowania CO2. Dokładniej mówiąc, badanie dotyczyło ewolucji chmur CO2, zapobiegania wyciekom i skutków o skali regionalnej. Omawiane prace przyczyniły się również do opracowania narzędzi oceny niepewności, pomagających zwiększyć dokładność modelowania. Zespół ustalił, że CO2 wtłaczany do miejsc składowania może powodować długoterminowe zmiany. Do zaobserwowanych mechanizmów należy rozpuszczanie CO2 w wodzie czy też reagowanie ze skałami, w wyniku czego powstają minerały. Modelowanie mechanizmów izolacji w typowych scenariuszach składowania sugeruje, że ponad 50% CO2 pozostaje w postaci nadkrytycznej przez kilkadziesiąt lat po zamknięciu składowiska. Gaz pozostaje jednak nadal zamknięty w skałach. Izolacja mineralna była ograniczona do zbiorników z piaskowca stosowanych do składowania CO2. Nowe techniki modelowania ukazały również znaczenie modeli w skali basenu dla prognozowania ewolucji CO2 pod względem nacisku. Ryzyko uszkodzenia typowego nadkładu okazało się niskie. CO2 wydaje się też mieć niewielki wpływ na integralność szybów, choć istotnym czynnikiem okazała się historia szybu. Z tych względów uczeni zalecili opracowanie narzędzi geofizycznych, umożliwiających dokładniejszą ocenę opuszczonych szybów, z którymi wiąże się ryzyko wycieku. Nadkłady i szyby okazały się mieć tendencję do samoczynnego naprawiania się w obecności CO2. Zasadniczo przewidzenie ryzyka wycieku jest trudne ze względu na złożoność podziemnej geologii. Mimo to, ryzyko to oceniono jako niskie lub bardzo niskie, podobnie jak ryzyko związane z długoterminowymi skutkami składowania CO2. Przeprowadzona w ramach projektu ULTIMATECO2 ocena ryzyka i skutków składowania CO2 potwierdza skuteczność takich metod w walce z globalnym ociepleniem. Dzięki podziemnym składowiskom świat może przybliżyć się do realizacji celów dotyczących ograniczenia emisji CO2.

Słowa kluczowe

Składowanie CO2, zmiana klimatu, wychwytywanie dwutlenku węgla, składowanie geologiczne, ULTIMATECO2

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania