Uwalnianie potencjału rynkowego nanomateriałów
Nanomateriały kryją nadal wiele możliwości, jednak z uwagi na utrzymujące się obawy dotyczące ich bezpieczeństwa, przepisy uniemożliwiają wykorzystanie ich potencjału w pełni. „Potencjałowi innowacyjnemu i gospodarczemu produkowanych nanomateriałów zagraża ograniczone rozumienie powiązanych z nimi kwestii zdrowia i bezpieczeństwa środowiskowego (EHS),” mówi kierownik projektu NANOREG Aart Dijkzeul. „Dane dotyczące toksyczności są stale dostępne, jednak ich adekwatność dla organów regulacyjnych jest często nieoczywista lub nieudowodniona, zaś coraz krótszy czas na wprowadzanie do obrotu nowych materiałów sprawia, że potrzeba podjęcia działań przez organy regulacyjne jest coraz pilniejsza”. W celu zaradzenia tej sytuacji Dijkzeul i jego zespół badawczy dostarczyli organom regulacyjnym i prawodawcom ocenę naukową bieżących danych i metod badania. „W ramach ścisłej współpracy ze światowymi instytucjami regulacyjnymi udało nam się opracować zestaw narzędzi do oceny bezpieczeństwa nanomateriałów,” mówi. Rozwiewanie wątpliwości Nanomateriały są chemicznymi substancjami lub materiałami, które są wytwarzane w niezwykle małej skali, nawet do 10 000 razy mniejszej niż średnica ludzkiego włosa, i znajdują już zastosowanie w setkach produktów, od baterii i farb po odzież antybakteryjną i sprzęt medyczny. Niemniej w celu pełnego wykorzystania potencjału rynkowego nanomateriałów, konieczne jest zagwarantowanie ich bezpieczeństwa. „Oznacza to rozwianie wszelkiej naukowej niepewności co do ich wpływu na ludzi albo środowisko,” mówi Dijkzeul. „Nanomateriały te nierzadko są unikatowe i nigdy wcześniej nie były na rynku, dlatego oceny muszą być przeprowadzane na indywidualnych przypadkach przy użyciu globalnie uznanych i zatwierdzonych metod.” Praktyczny zestaw narzędzi Projekt rozpoczął się od analizy stanu wiedzy i połączenia jej z badaniem potrzeb organów regulacyjnych. Pozwoliło to naukowcom na zidentyfikowanie luk w wiedzy, w tym: cech wpływających na ryzyko związane z nanomateriałami w środowisku ludzi; znormalizowanych metod określania tych cech; oraz strategii i rodzajów podejścia do ryzyka konkretnie związanego z nanomateriałami; Na podstawie tych trzech głównych luk wygenerowano 16 potrzeb regulacyjnych. Te z kolei posłużyły naukowcom za podstawę przy opracowywaniu kolejnej generacji wiarygodnych i porównywalnych danych dotyczących aspektów środowiskowych, zdrowotnych i bezpieczeństwa nanomateriałów. „Bardzo praktyczny zestaw narzędzi NANOREG, zawierający odpowiednie instrumenty wspierania oceny ryzyka, badania toksyczności i pomiarów narażenia na działanie, ma na celu pomoc organizacjom zajmującym się normalizacją i regulacją nanomateriałów,” twierdzi Dijkzeul. Wprowadzenie nanomateriałów na rynek W celu zagwarantowania bliższej współpracy pomiędzy organami regulacyjnymi, przemysłem a naukowcami, stworzono zestaw narzędzi w ścisłej współpracy z Europejską Agencją Chemikaliów (ECHA), Europejskim Komitetem Normalizacyjnym (CEN) oraz Międzynarodową Organizacją Normalizacyjną (ISO). W ramach projektu utworzono również międzynarodową sieć światowych instytucji normalizacyjnych w USA, Kanadzie, Australii, Japonii i Rosji. „Postrzegamy to transgraniczne interdyscyplinarne podejście jako jedno z największych osiągnięć projektu, dziedzictwo, które znacząco przyczyni się do usunięcia ryzyka związanego z wykorzystaniem nanomateriałów w produktach przemysłowych i konsumenckich,” dodaje Dijkzeul. Dzięki pracy projektu NANOREG potencjał innowacyjny i gospodarczy nanomateriałów nie będzie już zagrożony jedynie z powodu niepełnego uwzględnienia kwestii związanych ze zdrowiem i bezpieczeństwem. „NANOREG ułatwił organom regulacyjnym i ustawodawczym efektywne wykonywanie pracy w oparciu o dane naukowe i protokoły badań,” stwierdza Dijkzeul. „Przyjęte przez nas bardziej efektywne podejście gwarantuje, że czas wprowadzania nowych nanomateriałów do obrotu będzie nadal się skracał, co przyniesie oczywiste korzyści konsumentom i producentom.”
Słowa kluczowe
NANOREG, nanomateriały, nanotechnologia, REACH, EHS, ECHA
