Rozwój mobilności opartej na wodorze w Europie
Pojazdy elektryczne wyposażone w ogniwa paliwowe (FCEV) oferują szereg kluczowych korzyści, w szczególności biorąc pod uwagę dążenia do dekarbonizacji sektora transportu w Europie. Przede wszystkim paliwo, którym są zasilane – wodór – może być wytwarzane z różnorodnych odnawialnych źródeł energii dostępnych na miejscu, co pozwala na zmniejszenie zależności od energii pochodzącej z importu. Co więcej, same pojazdy zasilane ogniwami paliwowymi nie emitują żadnych szkodliwych spalin w czasie jazdy, co ma pozytywny wpływ zarówno na środowisko naturalne, jak i na zdrowie ludzi. Równie ważny jest fakt, że rozwój sektora transportu opartego na ogniwach wodorowych będzie wiązał się z powstawaniem nowych przedsiębiorstw i nowych miejsc pracy dla mieszkańców Europy. W celu zwiększenia obecności tej ekologicznej technologii na drogach Europy w roku 2015 został rozpoczęty projekt H2ME, natomiast niecały rok później wystartował także projekt H2ME 2. Te finansowane przez Unię Europejską projekty stanowią najbardziej ambitną i skoordynowaną próbę wdrożenia tej technologii na rynek podjętą do tej pory w Europie. Projekty koncentrują się na rozwoju mobilności opartej na wodorze w Danii, Francji, Niemczech, Islandii, Holandii, Norwegii, Szwecji i Zjednoczonym Królestwie poprzez rozbudowę europejskiej floty pojazdów zasilanych ogniwami wodorowymi oraz zbudowanie sieci stacji tankowania wodoru w tych krajach. Rozrastająca się sieć stacji tankowania wodoru Dotychczas powstało 77 stacji wodorowych w niektórych spośród krajów docelowych objętych zasięgiem projektów, trwają także prace nad kolejnymi 47 stacjami. Spośród wszystkich stacji, które zostały przekazane do użytku, 51 znajduje się w Niemczech, a do 2019 roku w 7 obszarach metropolitalnych oraz wzdłuż autostrad w tym kraju ma pojawić się kolejne 100 takich stacji. Wraz ze wzrostem popularności pojazdów zasilanych ogniwami paliwowymi spodziewane jest powstanie kolejnych 300 stacji paliw obsługujących samochody wykorzystujące wodór. „Sieć stacji tankowania wodoru rozrasta się w błyskawicznym tempie”, stwierdził Nikolas Iwan, prezes niemieckiej spółki H2 MOBILITY, jednego z partnerów projektu, w artykule opublikowanym na stronie internetowej „NGV Global News”. „Co dwa tygodnie otwieramy nową stację, a w ciągu najbliższych kilku miesięcy liczba zielonych kropek na naszej mapie dostępnej na stronie www.h2.live znacząco wzrośnie”. Stacje tankowania wodoru są wyposażone w pompy działające pod ciśnieniem 700 barów przeznaczone do tankowania samochodów, a niektóre stacje są dodatkowo wyposażone w 350-barowe pompy przeznaczone do tankowania autobusów i autokarów. Średni czas tankowania wynosi od trzech do pięciu minut. Planowana sieć stacji tankowania wodoru jest kluczowym krokiem na drodze do zwiększenia liczby pojazdów wykorzystujących ogniwa paliwowe na drogach w całej Europie. W tym celu projekt zamierza wprowadzić na rynek 500 nowych pojazdów zasilanych ogniwami paliwowymi oraz 900 vehicle (pojazdów elektrycznych typu van o wydłużonym zasięgu) do 2022 roku. Korzyści płynące z zastosowania ogniw paliwowych Pojazdy zasilane ogniwami paliwowymi wyróżnia jedna kluczowa cecha – nie wytwarzają jakichkolwiek szkodliwych spalin w czasie jazdy. Są także znacznie cichsze z racji tego, że ogniwa paliwowe nie wymagają spalania, a same pojazdy mają dzięki temu znacznie mniej elementów ruchomych. Warto także zaznaczyć, że pojazdy zasilane ogniwami paliwowymi wytwarzają mniej dwutlenku węgla niż silniki wysokoprężne, nawet w sytuacji, gdy wodór wykorzystywany do ich zasilania pochodzi ze źródeł nieodnawialnych, takich jak na przykład gaz ziemny. Jednak w sytuacji, w której wodór jest wytwarzany ze źródeł niskoemisyjnych, emisja dwutlenku węgla może zostać ograniczona do zera. Według strony projektu H2ME, kierowcy pojazdów zasilanych ogniwami paliwowymi mogą z nadzieją patrzeć w przyszłość, oczekując „przyjemniejszych, cichszych i bardziej responsywnych pojazdów”, w szczególności w porównaniu do samochodów wyposażonych w silniki benzynowe oraz wysokoprężne. Pojazdy zasilane ogniwami paliwowymi opracowywane w ramach projektu pozwalają na przejechanie od 386 do 700 kilometrów na pełnym zbiorniku, co stanowi zasięg odpowiadający konwencjonalnym pojazdom. Osiągnięcia projektów H2ME (Hydrogen Mobility Europe) oraz H2ME 2 (Hydrogen Mobility Europe 2) przyniosą także korzyści krajom obserwującym – Belgii, Luksemburgowi oraz Austrii. Kraje te wykorzystają wnioski i obserwacje wynikające z projektu w celu opracowania własnych strategii mobilności opartej na wodorze. Więcej informacji: strona projektów H2ME oraz H2ME 2
Kraje
Zjednoczone Królestwo
