Transport oparty na wodorze pozyskiwanym z czystych źródeł energii nabiera rozpędu w Europie
Mimo że od masowego wprowadzenia na rynek pojazdów elektrycznych napędzanych ogniwami paliwowymi dzieli nas jeszcze wiele lat, w ostatnim czasie zintensyfikowano wysiłki na rzecz upowszechnienia samochodów napędzanych wodorem. W kontekście europejskich ambicji, by stać się liderem w dziedzinie bezemisyjnego transportu w procesie przechodzenia na ekologiczny, niskoemisyjny system energetyczny, w kilku krajach powstają stacje tankowania wodoru (HRS). W ramach finansowanego przez UE projektu H2ME, którego celem jest stworzenie największej na świecie sieci HRS, testowane są rozwiązania, które oferują realne i konkurencyjne alternatywy dla paliw kopalnych na poziomie regionalnym, krajowym i ogólnoeuropejskim. Niedawno w centrum uwagi znalazła się stacja paliw we francuskim okręgu Sarreguemines za sprawą zademonstrowania produkcji wodoru na miejscu przy użyciu elektrolizy. Christian Hector, szef usług technicznych Cofluences i inicjator projektu FaHyence, będącego częścią H2ME, podsumowuje założenia przyświecające budowie instalacji w brytyjskim wydaniu „The Conversation”. „Celem było przetestowanie transportu elektrycznego w kontekście transgranicznym, jak również potwierdzenie niezawodności technicznej stacji tankowania wodoru w połączeniu z elektrolizerem działającym na miejscu”. Czas tankowania Uruchomiona w kwietniu 2017 roku stacja FaHyence jest pierwszą stacją paliw we Francji, która może produkować wodór na miejscu i na żądanie z odnawialnych źródeł energii, jak czytamy w komunikacie prasowym partnera projektu McPhy. Przy dziennych mocach produkcyjnych 40 kg, pozwalających na zatankowanie około 25 pojazdów przy ciśnieniu ładowania 350–420 barów, stacja ma przyczynić się do rozwoju transportu transgranicznego z Niemcami i krajami Beneluksu. Jak zaznaczono w tym samym komunikacie, tankowanie trwa zaledwie kilka minut. W artykule „The Conversation” wyjaśniono: „W porównaniu z kilkoma godzinami potrzebnymi do naładowania konwencjonalnych akumulatorowych pojazdów elektrycznych cztery minuty na napełnienie zbiornika pojazdu wodorem wydają się być więcej niż zadowalające”. Kolejne stacje W tym samym artykule zwraca się uwagę na inne HRS we Francji, w tym stację w Grenoble, która działa od 2018 r. w ramach projektu HyWay, jak również inne, które są budowane w Rodez i Nantes. Oprócz Francji inicjatywy w ramach projektu H2ME (Hydrogen Mobility Europe) obejmują również Niemcy, Zjednoczone Królestwo i Skandynawię. Pierwszy etap 5-letniego projektu H2ME rozpoczął się w 2015 r., a drugi, pod nazwą H2ME 2 (Hydrogen Mobility Europe 2), rozpoczęto w 2016 r. W opublikowanym na stronie internetowej projektu dokumencie podsumowującym osiągnięcia inicjatywy stwierdza się, że w trakcie dwóch faz zakupionych zostanie ponad 1 400 pojazdów i powstanie ponad 45 stacji HRS. W tym samym dokumencie czytamy, że pomimo ograniczonego zasięgu infrastruktury stacje takie pojawiają w Europie w coraz szybszym tempie. Wspomina się jednocześnie o opóźnieniach w budowie instalacji HRS wynikających z procesu udzielania pozwoleń, który jest powiązany z różnymi przepisami, kodeksami i normami w poszczególnych krajach Europy. Autorzy dokumentu sugerują, że potrzebne są dalsze prace badawczo-rozwojowe w łańcuchu dostaw HRS w takich dziedzinach, jak technologia pomiarowa i części zamienne. Inicjatywy H2ME są wspierane przez unijne partnerstwo publiczno-prywatne, jakim jest Wspólne Przedsiębiorstwo na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych. Więcej informacji: strona projektu H2ME
Kraje
Zjednoczone Królestwo
