Nowy raport rzuca światło na polityki big data w dziedzinie transportu
Wraz z postępującą urbanizacją miasta na całym świecie stają się coraz bardziej zatłoczone. W konsekwencji zmieniają się zachowania i preferencje komunikacyjne mieszkańców miast. Naukowcy zajmujący się transportem i decydenci polityczni stają zatem przed wieloma wyzwaniami, chcąc tworzyć wydajne, bezpieczne i zrównoważone systemy transportowe. Aby rozwiązać te problemy, rozpoczęto finansowany przez UE projekt LeMO, którego celem jest zbadanie możliwości oferowanych przez big data w dziedzinie badań nad transportem. Uczeni będą badać implikacje wykorzystania big data w celu wzmocnienia zrównoważonego rozwoju gospodarczego i konkurencyjności europejskiego sektora transportu. Zastosowania big data w sektorze transportu spotykają się z dużym zainteresowaniem na poziomie krajowym i unijnym, zarówno ze względu na ich potencjał w zakresie stymulowania przyszłego wzrostu gospodarczego, jak i na związane z nimi obawy dotyczące ochrony danych. Big data będą analizowane głównie w odniesieniu do pięciu aspektów transportu: modalnego (lotniczego, kolejowego, drogowego, miejskiego, wodnego i multimodalnego), sektorowego (pasażerskiego i towarowego), technologicznego, politycznego i ewaluacyjnego (perspektywy długoterminowe oraz skutki gospodarcze, środowiskowe i społeczne). W ramach wstępnych badań przeprowadzonych w pierwszej fazie projektu partnerzy LeMO opublikowali obszerny raport na temat polityk dotyczących big data w transporcie. W raporcie przyjrzano się obecnej polityce sektora prywatnego i publicznego stosowanej w celu opracowania kolejnych programów dotyczących big data w sektorze transportu. W UE, jej państwach członkowskich i na arenie międzynarodowej realizowane są polityki publiczne, które wspierają lub ograniczają dostęp do big data, ich łączenie i (ponowne) wykorzystywanie. Według raportu ogólne rozporządzenie UE o ochronie danych może ograniczyć upowszechnienie big data w sektorze transportu. Natomiast obecne krajowe polityki i inicjatywy w dziedzinie transportu, które ułatwiają wymianę i (ponowne) wykorzystanie (nieosobowych) big data, wskazują, że kraje w całej UE i za granicą koncentrują swoje wysiłki na inteligentnych systemach transportowych, otwartych danych, automatycznej jeździe i inteligentnej mobilności. Podczas gdy planowanie i budowa infrastruktury transportowej oraz zarządzanie nią może należeć do kompetencji władz publicznych, działalność transportowa jest zazwyczaj prowadzona przez przedsiębiorstwa i osoby prywatne. W raporcie opisano polityki big data stosowane lub promowane w sektorze prywatnym w świetle rozwoju polityk krajowych. Przedstawiono opisy i przykłady dotyczące zarządców kolei i portów lotniczych, systemów zarządzania ruchem drogowym w czasie rzeczywistym, systemów zarządzania łańcuchem dostaw, zarządzania operacjami portowymi oraz pojazdów połączonych i zautomatyzowanych. Raport na temat polityk dotyczących big data stanowi punkt wyjścia dla następnej fazy projektu LeMO (Leveraging Big Data to Manage Transport Operations). Jego uczestnicy zbadają, w jaki sposób istniejące polityki wpływają na otoczenie gospodarcze, polityczne, społeczne i prawne dla państwowych i prywatnych agencji w sektorze transportu. Według autorów raportu jest to niezbędny krok w kierunku opracowania planu działania, który przyczyni się do rozwoju big data w transporcie. Więcej informacji: strona projektu LeMO
Kraje
Norwegia
