Rola hipokampa w pamięci i zachowaniu
Naukowcy z projektu HIPPOPROJECTION z powodzeniem opracowali narzędzie farmakologiczno-genetyczne do selektywnej inhibicji projekcji nerwowych związanych z hipokampem. To narzędzie to wirusy towarzyszące adenowirusom, uczestniczące w ekspresji receptora M4 DREADD wraz z pewnymi lekami. Wyniki poddano walidacji na modelach mysich oraz dokonano dalszej ich optymalizacji, umożliwiając badanie modeli myszy typu dzikiego bez konieczności opracowywania modelu genetycznie zmodyfikowanego. Uważa się, że zakręt zębaty w hipokampie odgrywa rolę w procesach pamięciowych, uczeniu się i plastyczności. Naukowcy hamowali aktywność nerwową w zakręcie zębatym w sposób selektywny i odwracalny, używając do tego celu modeli mysich, aby zbadać zadania pamięciowe zależne od hipokampa podczas warunkowania wodzenia wzrokiem i mrugania. Naukowcom udało się rozpoznać struktury i obwody nerwowe mające związek z szybką i trwałą utratą pamięci w trakcie uwarunkowanej reakcji i plastyczności związanej z uczeniem się. Myszom założono elektrody rejestrujące, aby móc scharakteryzować struktury mózgowe związane z hipokampem. Badano takie ważne obszary, jak hipokamp brzuszny (vHIP), obszar przedlimbiczny przyśrodkowej kory przedczołowej (mPFC) oraz dogłowową przegrodę boczną (rLS). Aby zbadać niepokój u szczurów wykonano test otwartego pola, test podniesionego labiryntu krzyżowego oraz podobne testy, a następnie poddano analizie ich lokalne potencjały polowe. Zarejestrowane dane następnie porównano pod kątem zachowania w środowisku znajomym oraz w środowisku wywołującym niepokój (nieznane terytorium). Analiza powiązań wykazała, że projekcje nerwowe – vHIP-mPFC oraz vHIP-rLS – zmieniały się przy ekspozycji na warunki wywołujące niepokój, tj. w trakcie testu podniesionego labiryntu krzyżowego. Z całą pewnością jest to przełom, który utoruje drogę dla przyszłych badań nad związkiem struktur mózgowych z zaburzeniami zachowania i pamięci, takimi jak epilepsja oraz choroba Alzheimera. Wyniki tego badania mogą pomóc w opracowaniu skutecznych metod postępowania w przypadku takich zaburzeń.
