Debata nad etyką technik zabezpieczeń
Biometria to dynamicznie rozwijająca się dziedzina badań dotycząca metod identyfikowania osób na podstawie niepowtarzalnych cech fizycznych, w tym odcisków palców, kształtu oczu lub nawet charakterystycznych zachowań, na przykład chodu. Takie techniki są już stosowane w wielu aplikacjach zabezpieczających, na przykład w zamkach broniących dostępu do obiektów lub w skanerach kontroli granicznej. Bieżące innowacje znacznie jednak zwiększają zakres potencjalnych zastosowań biometrii, między innymi stwarzając rządom i przedsiębiorstwom możliwość gromadzenia ogromnych ilości informacji o konkretnych osobach, na przykład poprzez śledzenie ich podróży lub identyfikowanie ich nawyków. Stosowanie takich technik rodzi istotne pytania natury etycznej: czy troska o bezpieczeństwo narodowe upoważnia do naruszania prywatności obywateli? W którym momencie monitorowanie zamienia się w masowe kontrolowanie społeczeństwa? Czy można używać takich technik do automatycznego egzekwowania prawa? Czy rządy różnych państw powinny być uprawnione do wymiany takich informacji lub udostępniania ich firmom prywatnym? Dążąc do reformy zasad podejmowania decyzji w dziedzinie bezpieczeństwa, UE chce szczegółowo przeanalizować kwestie etyczne dotyczące stosowania metod biometrycznych. W ramach inicjatywy RISE ("Rising pan-European and international awareness of biometrics and security ethics") skutecznie zainicjowano globalny dialog na ten temat, organizując szereg spotkań z udziałem decydentów najwyższego szczebla z Azji, Europy i Stanów Zjednoczonych. Ten trzyletni projekt finansowany ze środków UE zwiększył świadomość przedstawicieli władz na całym świecie na temat implikacji etycznych i politycznych nowych technik zabezpieczeń.
