Nowe pomysły na implanty serca
Jedna z aktualnie stosowanych strategii polega na połączeniu komórek z rusztowaniami polimerowymi ex vivo w celu uzyskania implantu. Implant ten jest następnie wszczepiany do mięśnia sercowego. Przeszkodą są tu jednak ograniczone możliwości bezpośredniej integracji funkcjonalnej wszczepianych komórek, a także duża śmiertelność komórek dawcy po wszczepieniu do tkanki mięśnia sercowego pacjenta. Finansowany przez UE i przewidziany na cztery lata projekt NANOCARD ("Nanopatterned scaffolds for active myocardial implants") wspiera prace w tej dziedzinie w ramach konsorcjum 11 partnerów reprezentujących świat biznesu i nauki. Celem projektu NANOCARD jest stworzenie nowej koncepcji implantów. Ogólnie rzecz biorąc, w pracach wykorzystywane są wysokoprzepustowe badania przesiewowe (HTS) umożliwiające identyfikację konkretnych materiałów do matrycy zewnątrzkomórkowej (ECM). Po nich prowadzone są badania in vitro w celu znalezienia komórek i wyhodowania tkanki serca, a także testy in vivo implantów prowadzone na zwierzętach. Uczestnicy projektu NANOCARD z powodzeniem opracowali i zastosowali HTS oraz zidentyfikowali komponenty ECM, co pozwoliło na optymalne pozyskanie komórek śródbłonka i mięśnia sercowego. Ustalono, że optymalnymi warunkami do formowania się naczyń jest niskie stężenie fibryny (7,5 mg/ml) oraz wysoka gęstość komórek. Rusztowania wszczepiono do serca szczurzego po wywołaniu zawału mięśnia sercowego. Brak było oznak toksyczności sercowej ani ogólnoustrojowej wszczepionych rusztowań. Nie zaobserwowano jednak żadnych pozytywnych efektów dla pracy serca. Ważnym osiągnięciem projektu NANOCARD jest ocena nowych technologii i uzyskanie danych, które przydadzą się w przyszłych badań dotyczących tworzenia funkcjonalnych implantów serca.